Διαβηκαν, χιλια τρενα

Δημιουργός: ΑΜΑΡΥΛΙΣ

Καλημερα φιλαρακια, ευχαριστω πολυ....ερωτικον...

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Η νυχτα επεσε βαθεια, εγω μονος κοιμαμαι
ερχονται, οι ερωτες, που εζησα, λυπαμαι

Χτυπαει στα τζαμια η βροχη, οι θυμισες γυριζουν
τον ερωτα δεν εδωσα κι αυτες μου το θυμιζουν

Το μονο, που αγαπησα, ειναι τον εαυτο μου
καρδιες, τις ποδοπατησα, για τον εγωισμο μου

Δεν εδωσα ζεστο φιλι, δεν εδωσα το χαδι
νεκρο, το σπιτι ερημο και γυρω μου σκοταδι

Τρυγουσα σαν τη μελισσα και αλλαζα ανθο
το μελλον δεν το σκεφτηκα, μονος τωρα πενθω

Σε αγκαλιες, κοιμηθηκα και ηξερα να παιρνω
κοιτω τ` αδεια τοιχεια μου, μονος τους δρομους βγαινω

Χειμωνες, ερχονται περνουν, λιολουστα καλοκαιρια
δεν ζυγισα εγω καλα και εμεινα με αδεια χερια

Κοιτω στους δρομους με καημο, ομορφα ζευγαρακια
κεντρι της ζηλειας, με τρυπα, με πνιγουνε φαρμακια

Ο χρονος, τωρα εφυγε, διαβηκαν χιλια τρενα
για μενα πλεον, στο σταθμο, δεν εμεινε κανενα

Σκεφτομαι, στα γηρατεια, δεν θα εχω αγαπης ταιρι
δε θα` χω εναν ανθρωπο, να μου κρατα το χερι

Θα βρεθω καποια στιγμη, στ` Αχεροντα τη πυλη
ενα μου δακρυ, θα κρατω, το τελευταιο δειλι.

Δημοσίευση στο stixoi.info: 27-10-2016