Πέτρινη κούκλα

Δημιουργός: Νικηφόρος Ουρανός 38

Καλό ξημέρωμα σε όλες τις φίλες και σε όλους τους φίλους!

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

ΠΕΤΡΙΝΗ ΚΟΥΚΛΑ
( Φαντασιώσεις )

Κούκλα πέτρινη και κρύα,
Θεέ μου αγαπώ,
μα είναι σωστή κυρία,
πως να της το πω.
Το κορμί της το αγγελικό,
ζηλευτό και σμιλευτό,
είναι μάρμαρο πεντελικό.

Μοιάζει με την κοιμωμένη,
όταν τη μιλώ
και με στέπα παγωμένη,
όταν τη φιλώ.
Κι όμως έχει τέτοια γλύκα,
τέτοιαν ομορφιά,
που δεν έχει στον κόσμο καμιά.

Κούκλα πέτρινη και κρύα,
Θεέ μου αγαπώ,
χρόνια τώρα δεκατρία,
αχ! θα τρελαθώ.
Είναι ίδια Αφροδίτη,
όταν την κοιτώ,
λες και άγαλμα είναι σωστό.

Επωδός:
Κάνε Θεέ μου ένα θαύμα,
το κορμί αυτό το χάρμα,
να’ ναι πιο ζεστό
και θα ορκιστώ.

Μια λαμπάδα να σ’ ανάψω,
ως το μπόι της
και το στόμα μου να ράψω,
για το σόι της.

Γιώργος Δ. Σ.

Δημοσίευση στο stixoi.info: 11-11-2016