Εν' αστέρι που το λένε γη

Δημιουργός: Γεδεών, Γιάννης Μαυρόγιαννος

Χαιρετώ όλη την όμορφη παρέα

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Έν’ αστέρι που το λένε γη

Βγήκε απόψε το φεγγάρι με το πρόσωπο χλωμό
Δεν είχε καθόλου χάρη ήταν μελαγχολικό.
Και το ρώτησα τι έχει και αν θέλει να μου πει
Τι ‘ναι που το βασανίζει τι ν’ αυτό που το λυπεί.

Και με κάλεσε ν’ανέβω πλάι του και να σταθώ
Και στη θλίψη που περνάει να του συμπαρασταθώ.
Και μου έδειξε τ’ αστέρια που ‘λαμπαν στον ουρανό
Και μου έδειξ’ έν’ αστέρι που ‘ταν μαύρο σκοτεινό.

Και μου έπε πως τ’ αστέρι έχει μια βαθειά πληγή
Και το αίμα όλο τρέχει και τ’ αστέρι είν’ η γη.
Και μου είπε να κοιτάξω λίγο πιο προσεκτικά
Κι’ είδα πως την διοικούνε άγρια αρπακτικά.

Κι’ είδα Θεέ μου δυστυχία και οδύνη εις την γη
Κι’ σοφοί που την διοικούνε να της ξύνουν την πληγή.
Όλ’ αυτά που εκοιτούσα ήταν όλα ένα δράμα
Και δεν άντεξα Θεέ μου και με έπιασε το κλάμα.

Γιάννης Μαυρόγιαννος
Από την Ποιητική μου Συλλογή
12-11-2016

Δημοσίευση στο stixoi.info: 12-11-2016