Εγώ σε σκότωσα νωρίς

Δημιουργός: vigiannis, Γιάννης

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Αρμένισα, βασίλεψα, μέσα στην αγκαλιά σου.
Με φώτιζε με ζέσταινε, η φλόγα της καρδιάς σου.

Το καταφύγιό μου είσαι εσύ, κρυφό και ξεχασμένο.
Με φίλεψες με δρόσισες, εμέ το διψασμένο.

Με κράταγες στην αγκαλιά, σαν κλώσα που κλωσάει.
Δεν ήξερες δεν ρώτησες, εάν αυτό κρατάει.

Δεν κράτησε, κουράστηκα, θέλω εγώ να φύγω.
Μάζεψα τα σταφύλια σου, απ’ τον καλό σου τρύγο.

Σου τρύγησα τα νιάτα σου, κουβέντα εσύ δε μου ’πες,
δεν έκλαψες δεν λύγισες, απ’ τη ζωή μου βγήκες.

Λίγο εγώ σ’ αγάπησα, εσύ τα ’δωσες όλα
έδωσες την ανάσα σου, έδωσες το κορμί σου,
νοιώθω εσύ πως νίκησες, κέρδισες τη ψυχή σου.

Στέγνωναν τα ματάκια μου, τώρα που σε θυμάμαι.
Εγώ σε σκότωσα νωρίς, άρχισα να λυπάμαι.
Εγώ σε σκότωσα νωρίς, τώρα που τα θυμάμαι.
Στέγνωσαν τα ματάκια μου, πονάω και λυπάμαι.

Δημοσίευση στο stixoi.info: 13-11-2016