Απάνθρωποι

Δημιουργός: poetryf

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Άνθρωποι απ’ έξω λαμπεροί
με την όψη καλογυαλισμένη,
μέσα τους σβησμένο το κερί
μέσα τους ψυχή σκοταδιασμένη.

Έρχονται και φεύγουν σαν σκιές
λίγο φως να ρίξεις και τρομάζουν
τρέφονται απ’ των άλλων τις καρδιές
κι όταν πια χορτάσουν, ησυχάζουν.

Άνθρωποι, ικέτες προσοχής
με τα ελάχιστά τους τα προσόντα
άνθρωποι πολύ κακεντρεχείς
με εγωισμό πάντα παρόντα.

Πιάνονται απ’ όπου και να βρουν
χτίζουν εκκλησιές μόνο για ‘κείνους
μόνοι τους το ψέμα κατηχούν
και μοιράζουν μεταξύ τους κρίνους.

Άνθρωποι που φτάνει μια στιγμή
μίσος η αγάπη τους να γίνει…
Άνθρωποι ετοιμοπόλεμοι
που’ χουνε για μότο την ειρήνη.

Δημοσίευση στο stixoi.info: 16-11-2016