επιστρέφω

Δημιουργός: ΑΝΤΗΣ

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

τότε δίχως ξάφνιασμα
μ'αγκαλιαζει και περίμενα ακόμη
ακολουθώντας τον ρυθμό
με το μυαλό φλόγα μεστό
αγωνία και ζωηρή ελπίδα
η ζωή βουερή,ηδονική
η αυλαία φιλική
κι η φαντασία που ντύνεται
στο όργιό της
επιστρέφω
απο πυρπολημένους ουρανούς
αγνοώντας το γιατί
η περιέργεια η φρίκη
ο άνθρωπος που ποτέ δε λυγίζει
η αλλόκοτη ιστορία
που υπόσχεται η μοίρα
με το μαγικό της μεγαλείο
κόκκινα χάδια και βαριά
ηχηρά σαλπίγματα δηλωτικά
κι εκείνη η αλησμονιά
τόση παράδοση στην έκσταση
επιστρέφω
στους κυματισμούς του άστατου ονείρου
στην πρώτη πνοή του λογισμού
βαρεμένος απο τα μηνύματα
της άγριας φουρτούνας
στις κορυφές αιωρούμαι
στις κοιλαδες αναπαύομαι
επιστρέφω στη γιορτή
που πια δε μυρίζει αίμα
που το χρώμα ξεπηδάει
και δαπανιέται
και όσο βραδιάζει με συνεπαίρνει
η εγκόσμια συλλογή
κι εμφανίζομαι πάλι
ανάμεσα στα πλήθη
ένας καημός γλυκύς
και μια πικρία μαβιά σα νοσταλγία
μ'εμποδίζουν να ξαπλωθώ
ούτε να φύγω ξαναμπορώ
που βλέπω την αγκαλιά της κακίας
το πελώριο γέλιο
το φώς που μιλάει γνώριμη γλώσσα
μα τα σκοτάδια είναι τα ίδια
όπουν ζούν δίχως στέγη και οίκτο
επιστρέφω με την ανάμνηση
κι έχω μια κούραση
γερασμένο άλογο ύστερα απο βροχή
τα πόδια του σκοντάφτουν
στους παγερούς βοριάδες
στο κατώφλι της εξώπορτας
φωνάζω και φωνάζω
αλήτης και ζητιάνος
μονάχος στα κάγκελα
υποτάξου καρδιά μου
σε βαθιά μεσάνυχτα αγρύπνιας
μήπως ανοίξουν και για σένα
τα καταφύγια της ζωής…

Δημοσίευση στο stixoi.info: 17-11-2016