Δεν είμαι άξιος κριτής

Δημιουργός: vigiannis, Γιάννης

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Δεν είμαι άξιος κριτής,
των στίχων σου, της μουσικής,
ούτε τρανός τραγουδιστής,
να σου τα τραγουδήσω.

Του έρωτα σου μαθητής,
αιώνιος ταξιδευτής,
σεργιάνησα μες στη ζωή,
μα στο δικό σου το νησί,
θα 'ρθώ να ναυαγήσω.

Στο σώμα σου και στη ψυχή,
αυτά που λάτρεψαν κι οι θεοί,
σε αυτά θα κατοικήσω.

Κατακτητή μου, λυτρωτή
και της καρδιάς μου πορθητή,
το κάστρο μου, το οχυρό,
έλα, σε περιμένει.
Πύλη θα ανοίξω να διαβείς
και θα ‘ναι η πόρτα της ψυχής,
στο άβατο, στο ιερό,
ένας μονάχα μπαίνει.
Βίρα να ανοίξουμε πανιά,
η βάρκα μας μια αγκαλιά,
αγγίξαμε τον ουρανό,
το όνειρο μας βγαίνει.

Δεν είμαι άξιος κριτής
των πράξεων σου, της ζωής,
ούτε Θεός επί της γης,
να σ’ εξομολογήσω.

Ονειροπόλος εραστής
και της αγάπης ποιητής,
τις αποχρώσεις της ψυχής,
με χρώματα της χαραυγής,
θέλω να ζωγραφίσω.

Κλείσε τα μάτια θα με δεις,
στα όνειρα σου θα με βρεις,
εκεί θα κατοικήσω.

Δημοσίευση στο stixoi.info: 19-11-2016