Μονόλογος

Δημιουργός: ΚαΤερίνη, Όπου φτάνει η σκέψη

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Μονόλογος

Κρύα, παγωμένη μέρα.
Μονότονη κι άδεια η ζωή μου.
Που είναι ο ήλιος;
Μοναξιά, σιωπή,
Που είναι ο αέρας;
Πνίγομαι.
Δεν μιλάει κανείς. Γιατί;
Ξέχασα να ακούω, ξέχασα να μιλώ.
Αλλοιώνομαι..
Το μυαλό δεν έχει πια λογική,
μα η ψυχή μου ακόμα αντιστέκεται.
Ονειρεύομαι..
Θέλω να γελάσω, να κλάψω,
ν' αγκαλιάσω, να φωνάξω.
Θέλω να γίνω φως.
Θέλω να στάξω σαν μια σταγόνα φως, τα μεσάνυχτα.

Κα Τερίνη.
10.10.01

Δημοσίευση στο stixoi.info: 11-06-2006