αναρωτιέμαι

Δημιουργός: χρήστος

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Της νύχτας όνειρο, της νύχτας φάδι
πως με περνάς κλωστή μες στο στημόνι;
γύρω μου ο κόσμος συνεχώς αλλάζει
με δίχως φρένα πάει, χωρίς τιμόνι

Κι εγώ κοιτάζω πάνω στο ταβάνι
που αντανακλώνται οι σκιές του δρόμου
στων παραισθήσεων το καραβάνι,
σε κόσμο ζω μοναχικό, δικό μου

Δεσμώτης με δεσμά και μ’ αλυσίδες
στα χέρια στους μηρούς στους αστραγάλους
κι εσύ να κάνεις τάχα πως δε μ’ είδες
με τους πολλούς μαζί, μ’ όλους τους άλλους...

κι αναρωτιέμαι κάθε που βραδιάζει
Μην είναι η μοίρα όσων δεν τολμούνε
Να νιώθουν την ψυχή τους να αδειάζει
Χωρίς μια λέξη να μπορούν να πούνε

Δημοσίευση στο stixoi.info: 23-11-2016