Στο ασυναγώνιστο κάλλος της ομορφιάς

Δημιουργός: ταπεινος ναρκισσος, Πέτρος

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Κύριε και Αρχάγγελε της μεγαλουργίας !
Αποτεινών με, τις καλοσυνάτες αχτίδες !
Ευεργετησέ με, σε θριάμβους ευτυχίας !
Στους ταπεινούς ουρανούς της καρδιάς !

Για να υπηρετώ την αγαπημένη σαγήνη !
Όταν την θωρώ, στα χαρωπά βλέμματα !
Όταν μυσταγωγώ τα ανιδιοτελή ταξίδια !
Επάνω στο χαρμόσυνο γυμνό αγλάισμα !

Σαν ομνυώ σαν προσευχή την ευλάβεια !
Όταν ζωγραφίζεσαι σαν φάρος ονείρων !
Σαν σε διψώ με ευσεβική εγκαρδιότητα !
Στον ανασασμό της φεγγερής ομορφιάς !

Σαν εκπληρώσω το αισθαντικό άνθισμα !
Στο δέλεαρ της σκίρτησης των ουρανών !
Σαν ανυψώνεσαι με ασυγκράτητη ψυχή !
Στα ανθώδη στέμματα της μεγαλοσύνης !

Σαν λαμπρύνεσαι σαν ροδόπεπλος κόρη !
Στο ασυναγώνιστο κάλλος της ομορφιάς !
Σαν αινώ, σαν δοξάζω την ευγνωμοσύνη !
Στα ενατενισμένα ακρογιάλια της ψυχής !

Σαν η μακαρία ομορφιά του Ύλα γητεύει !
Τον θεοφόρο ποιητή σαν την χαρμοσύνη !
Για πάντα στην ευδαιμονισμένη θεότητα !
Της απειροκάλλου πλεύσης της ευτυχίας !

Δημοσίευση στο stixoi.info: 25-11-2016