Σύννεφα και βροχή

Δημιουργός: AGGE, Άγγελος

Οφθαλμός αντί οφθαλμού. Δεν θέλαμε να αστειευτούμε με την φύση; Καλά να πάθουμε.

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Σύννεφα γκρίζα μια φωνή,
είναι από επάνω μας μια μέρα θερινή,
φέρνουν μέσα τους δοχεία με βροχή,
έτσι ο κόσμος έχει γίνει τι ντροπή!

Που είναι ο ήλιος απορώ,
μια ακτίνα,
μια δεσμίδα φωτός ψάχνω να βρω,
να μάθω πάλι πως υπάρχει ήλιος για να δω.

Ένα αεράκι κρύο στο ζεστό καλοκαίρι,
μας κάνει σώμα και ψυχή σαν μακρινό αστέρι,
σαν ένα αστέρι που δεν πρόκειται να δεις,
σαν την ψυχή μίας γυναίκας που να μάθεις προσπαθείς.

Τι να σου πω!
Τον κόσμο μας τον κάναμε,
από τσιμέντο σκληρό,
στεγνό, άκαρδο και γκρίζο.

Εδώ είμαστε και οι δυο,
στον κύκλο της πλατείας
και η βροχή ξεκίνησε,
να χτυπά στ' αστεία.

Όπως κι εμείς αστειευτήκαμε με την βροχή,
ήρθε η σειρά της τώρα ν' αστειευτεί κι αυτή
και να μας κλείσει στα σπίτια στο τζάκι μπροστά,
την φύση να την βλέπουμε με τα τζάμια κλειστά.

Δημοσίευση στο stixoi.info: 12-06-2006