21 άγγελοι

Δημιουργός: ΒΑΣΩ ΔΕΔΟΥΣΗ

ΤΟ ΤΡΑΓΙΚΟ ΔΥΣΤΥΧΗΜΑ ΣΤΑ ΤΕΜΠΗ ΜΕ ΩΘΗΣΕ ΝΑ ΓΡΑΨΩ ΤΟ ΠΟΙΗΜΑ

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

13/04/2003

Στην πιο γλυκειά ώρα της μέρας
ένα κομμάτι άνοιξε του ουρανού.
Εικοσιένας άγγελοι
πήραν το δρόμο για τη γη….
Σαρανταδυό ανέβηκαν….
Δεν ξεχώριζα το συνοδό από τον καινουριοφερμένο.
Στα λευκά…
όλοι στα λευκά, που χρύσιζαν….

Χαρούμενοι πήραν το δρόμο για επάνω…

Μόνο στα μάτια διέφεραν
γαλανά των αγγέλων
καστανά και μαύρα γαλανά και πράσινα
του Κωστή, της Όλγας, της Ευανθίας, του Ηλία….
Μα σε όλα τα μάτια το ίδιο χαμόγελο,
το ίδιο κοκκίνισμα στα μάγουλα,
η ίδια ευτυχία στην καρδιά.

Χειλάκια σαν τριαντάφυλλα,
αβασάνιστα από του έρωτα τα πάθη,
χεράκια άμαθα,
καρδούλες απονήρευτες….

ʼνοιξε πάλι η πύλη τουρανού…
στη σειρά τους περίμεναν εκατοντάδες
άγγελοι σκουρόχρωμοι,
ο Αχμέτ… η Ζαϊρα…ο…
έγιναν ένα με τα τραγούδια τους
μια μεγάλη συντροφιά,

όλα τους πίσω άφησαν
το αίμα,
τον πόνο,

οι ψυχές δεν ακρωτηριάζονται,
δε μολύνονται.

Δε θυμούνται οι ψυχές στον Παράδεισο…
ξεχνούν θορύβους
ψέμματα
αθλιότητα,
τη δική μας αθλιότητα
των νεκροζώντανων….
Βασιλική Δεδούση Φιλόλογος

Δημοσίευση στο stixoi.info: 19-06-2003