Το παράπονο ενός γέρου

Δημιουργός: Νικηφόρος Ουρανός 38

Καλημέρα σε όλες τις φίλες και σε όλους τους φίλους!

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

ΤΟ ΠΑΡΑΠΟΝΟ ΕΝΟΣ ΓΕΡΟΥ
( Ωδή για έναν υπερήλικα φίλο )

Προτιμάει απ’ τα πλούτη,
να’ χει μερικά εγγόνια.
Κι ας το λεν γέρο-ξεκούτη
κι ας του κάνουνε καψόνια.

Τώρα είναι ένας γέρος,
που δεν έγινε παππούς.
Κι άμα μπει σε ξένο μέρος,
τον κοιτούν ιδιαιτέρως,
όπως τους αλλοδαπούς.

Ούτε πλούτη, ουτ’ εγγόνια,
στη ζωή του δε μετράει.
Μοναχά τα τόσα χρόνια,
πώς περάσανε ρωτάει.

Μα απόκριση δεν παίρνει,
ποιος μπορεί να απαντήσει.
Και αγάλι - αγάλι γέρνει
και τα βήματά του σέρνει,
προς του βίου του τη δύση.

Απ’ τα πόδια του τραβιέται,
λίγο - λίγο το χαλί.
Η ψυχή του τυραννιέται
και το χάρο προσκαλεί.

Να' ρθει στα γενέθλιά του,
που' ναι πέντε του Γενάρη.
Και κρυφά απ’ τη γριά του,
τη ζωή, τη μητριά του,
γρήγορα να του την πάρει.

Γιώργος Δ. Σ.

Δημοσίευση στο stixoi.info: 04-12-2016