Βελουδο, απο πόθο

Δημιουργός: ΑΜΑΡΥΛΙΣ

Ευχαριστώ θερμά όλους όσους διαβασατε και σχολιάσατε το ποίημά μου, καλή εβδομάδα να έχετε, συνεχίζω με λόγια της αγάπης.

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Θέλω απ` τα ματάκια σου, άλλον να μη κοιτάνε
νά`μαι για σε μοναδικός, δικά μου, μόνο να` ναι

Τη φλόγα τους, τη τσακπινιά, σ` άλλον, να μη χαρίσεις
να στα φιλω. για μιά ζωή, μαζί μου για να ζήσεις

Όταν σταλάζουν, αγάπη μου, εγώ θα στα σκουπίζω
μέσα τους, να κατοικώ, δικά μου, να τ` ορίζω

Η γλύκα, η τρυφεράδα τους, βάλσαμο στη ψυχή μου
όλης της γής τον έρωτα, στο βλέμμα σου, καλή μου

Εγω ποτέ, μελένια μου, δε θα σου δώσω, κλάμα
αν θα δακρύσουν, μια στιγμή, θα` ναι ηδονής, το θαύμα

Θέλω μαζί, να βλέπουμε, το βράδυ το φεγγάρι
λίγη απ` τη φεγγοβολιά, τη σπίθα τους, να πάρει

Σ` αυτά να καθρεφτίζεσαι, να δείς την ομορφιά
εκείνη που λατρεύω εγω, θα δεις μια ζωγραφιά

Σαν της γατούλας, πράσινα, σκλάβο, με έχουνε κάνει
αυτά τα ματοτσίνορα, φως, έχουν για στεφάνι

Όταν μ` αγάπη με κοιτούν, τη γλύκα τους, τη νιώθω
έχουνε τόσα, να μου πούν, βελούδο απο πόθο

Ταξίδια με πηγαίνουνε, στου έρωτα υφάδι
μέσα τους θέλω να χαθώ, άστρα απο σμαράγδι

Να τα θωρώ, να χάνομαι, στης ίριδος το χρώμα
να` μαι εγω ο ευτυχής, ψυχή τε, μα και σώμα

Να στα φιλώ τα ακριβά, με φόβο μη σε χάσω
και στο σκοτάδι, έρημος, μόνος μου, θα γεράσω

Να με κοιτάς, καρδούλα μου, ως της ζωής το δείλι
θα στα έχω εικόνισμα και Παναγιάς καντήλι.

Δημοσίευση στο stixoi.info: 05-12-2016