Τα λασπωμένα παπούτσια

Δημιουργός: fevroni

Στο Σάββα, που περνάει δύσκολα.

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Τα λασπωμένα παπούτσια σου,
περπάτησαν λερωμένους – ίσως καιρούς
και μαρτυρικούς.
Κοίτα πίσω, υπάρχει φως.
Κοίτα εμπρός το ηλιοβασίλεμα κρύβει χρώματα
κι η νύχτα που το ακολουθεί φεγγάρια.
Το παρόν και οι διάττοντες αφοσιωμένοι
σε αυτό αστέρες θα βρουν το δρόμο τους στη λησμονιά.
Ναι, αυτό το δρόμο θα τον περπατήσεις
με τα λασπωμένα παπούτσια σου,
μην πεις όχι, δεν υπάρχει μονοπάτι να σε κρύψει
οι φυλλωσιές αφιερώθηκαν στο φθινόπωρο εκείνο
που η ψυχή σου γδύθηκε τα φύλλα της.
Μη φοβάσαι και μην κρύβεσαι
τα αγκάθια των αχινών
και του τριαντάφυλλου που φυλάς στη γυάλα
δεν μπορεί να σε τρομάζουν….
τα καλλιέργησες και βρήκες παπούτσια να μην τα πατάς.
Κι ενώ ο Θερμαϊκός
θα γεύεται ότι απέμεινε από τη χθεσινή πανσέληνο,
κοίτα τα λασπωμένα σου παπούτσια κι ευχαρίστησέ τα,
και μην τινάξεις τη λάσπη,
είναι η μόνη άμυνα που σου απέμεινε.

Κατά τα άλλα πιάσε την κιθάρα και γράψε ένα τραγούδι
για τα λασπωμένα κόκκινα παπούτσια,
τις άμυνες,
και το δικό μου τρόμο…τις εμμονές μου.

Δημοσίευση στο stixoi.info: 13-06-2006