Δεν έχω βάσεις

Δημιουργός: Νικηφόρος Ουρανός 38

Καλημέρα σε όλες τις φίλες και σε όλους τους φίλους!

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

ΔΕΝ ΕΧΩ ΒΑΣΕΙΣ

Ένα μου γύρω τα σκουλήκια περισσεύουν,
τρώνε και πίνουν και τις σάρκες μας κουρσεύουν.
Δώσε μου δύναμη Χριστέ μου,
κάνε κουράγιο εαυτέ μου,
άνοιξε τέντα τα φτερά σου, αετέ μου.
Θολό τοπίο η ζωή μες στο χειμώνα,
έτσι φαντάζει απ’ το μάτι του κυκλώνα.

Ψάχνω αιτίες, για εκστρατείες,
σ’ άρρωστους κόσμους και σε γκρίζες πολιτείες.
Ψάχνω αιτίες, για ολονυχτίες,
σε στέκια ύποπτα και σκοτεινές πλατείες.

Τους αρχιλήσταρχους οι φυλακές δε σκιάζουν
και τ’ αποστήματα οι αλοιφές δε σπάζουν.
Άμα δε μπήξεις το νυστέρι,
με σταθερό μάτι και χέρι,
δεν κάνεις τίποτα κι ο κόσμος υποφέρει.
Ληστείες, φόνοι, βιασμοί, αυτοκτονίες,
αναβιώνουν οι παλιές γενοκτονίες.

Δεν έχω βάσεις, για υπερβάσεις,
για να περάσω στις επόμενες τις φάσεις.
Να κάνω στάσεις, επαναστάσεις,
κάθε λογής αντεπιθέσεις και ενστάσεις.

Σαν τις αθώες τις σκηνές με τούτι-φρούτι,
έτσι πια είναι το κουμ-καν και το μπαρμπούτι.
Τώρα ο τζόγος είναι ένας, ο κρατικός ή ο κανένας,
που επιβάλλεται να παίζει ο καθένας.
Χρηματιστήριο το νούμερο το πρώτο,
λαχεία, στοίχημα, ξυστό, λόττο και πρότο.

Παντού καζίνα, μοντέρνα φίνα,
με κουλοχέρηδες που είναι καθώς πρέπει.
Και ένα Κράτος, λειψό και πάτος,
να πατρονάρει συνεχώς, να επιτρέπει.

Γιώργος Δ. Σ.

Δημοσίευση στο stixoi.info: 16-12-2016