Να τον φωνάζει Γιάννη

Δημιουργός: vigiannis, Γιάννης

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Πόσο κοστίζει μια καρδιά, πόσο να την πληρώσω.
Έχω του κόσμου τα φλουριά,
μαλάματα κι ασημικά,
μα αν μου ζητήσουν μια αγκαλιά,
δεν έχω για να δώσω.

Πόσο να αντέξει μια καρδιά, στην ερημιά, μονάχη.
Γεννήθηκε για να αγαπά,
μεγάλωσε με την φωτιά,
μα μπρος σε τόση μοναξιά,
δακρύζουνε κι οι βράχοι.

Στέρφες οι μέρες οι καλές, λίγες, τελειώνουν πάλι.
Πολύ παράπονο, νταλκάς,
ψεύτικα πάψε να γελάς,
θα σε περάσουν για άλλη.
Που πας ανόητη καρδιά,
ξυπόλητη στο Γολγοθά,
παίζουν στα ζάρια στα χαρτιά,
τη νιότη σου, τα κάλλη.

Αίμα και δάκρυ στη ψυχή,
δεν γράφει η πένα στο χαρτί,
στέγνωσε το μελάνι.
Πάρε βαθειά αναπνοή,
χάιδεψε, γλύψε την πληγή,
μονάχη της δεν γιάνει.

Μα αν βγάλει σπίθα η καρδιά,
αν θα γιατρέψει τα φτερά,
κανένας δεν την πιάνει.
Ψάχνει τον ίσκιο της να βρει,
μικρό, τρελούτσικο, παιδί,
να τον φωνάζει Γιάννη.

Δημοσίευση στο stixoi.info: 07-01-2017