πανω στην ωρα

Δημιουργός: afiltro, Γιάννης

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

βολεψε σε μιαν ακρη
το τεραστιο εγω του
εφτασε και εσπασε
τα κομματια του προσπαθησε να μαζεψει
μαζεψε αρκετα μα οχι ολα
πολλα ηταν κι αυτα που του ειχαν κλεψει
παραπονα γκρινια απελπισια
οργη, κουραγια καθολου
στη σκοτεινη γωνια
γλειφει τις πληγες του
τι του εμεινε?
να γιατρευτει?
με αξιοπρεπεια να πεθανει?
τι?
ασηκωτα τα ποδια του
γη δε του μεινε να σερνει
κλειδωθηκε ο νους του φυλακη
σταματησε ονειρα να φερνει
χαλασματα ολα οσα ειχε φτιαξει
ο κοσμος του συντριμμια
η νυχτα τουτη που επεσε
δεν εχει ουτε αγριμια
μονο σιωπη και πονο
το ειναι του πλημμυρισε
και γεμισε με τρομο
οταν συνειδητοποιησε πως επρεπε
καινουριο να ανοιξει δρομο
επρεπε να ζησει για να πεθανει

Δημοσίευση στο stixoi.info: 12-01-2017