Βοήθεια, γερνάω

Δημιουργός: vigiannis, Γιάννης

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Με τρύγησες, με θέρισες,
με έπαιξες, με γέλασες,
θύμα στην ομορφιά σου.
Σαν καταιγίδα πέρασες,
με άσπρισες, με γέρασες,
λύτρα στην αφεντιά σου.

Τα νιάτα μου ,τα όνειρα,
στους δρόμους, στα απόνερα,
άταφα παρατάω.
Στον έρωτά σου όμηρος,
χαμένος και κακόμοιρος,
κλαίω, παραμιλάω.

Μόνιμη πίκρα στη ματιά,
το γέλιο μου ξεχνάω.
Φωνή, κραυγή, απ’ την καρδιά, ,


Ασήκωτη η μοναξιά,
μόνος μου προχωράω.
Σφίγγει ο πάγος την καρδιά


Στα χέρια σου αιχμάλωτος,
αδύναμος, ευάλωτος,
φύλλο στο αεράκι.
Μα έχω μια εύφλεκτη καρδιά,
προσάναμμα για πυρκαγιά,
σαν το ξερό κλαράκι.

Έλα και παρ’ την αγκαλιά,
βαλ’ την μπουρλότο και φωτιά,
να κάψουμε τα χιόνια.
Καν’ την και πάλι να χτυπά,
φέρε το γέλιο της ξανά,
της νιότης της τα χρόνια.

Δημοσίευση στο stixoi.info: 21-01-2017