Ναι... σας γράφω γράμμα

Δημιουργός: ΑΜΑΡΥΛΙΣ

Καλή Κυριακή φιλαράκια μου, εδω εγω σε εσας καταθέτω τη ψ υχή μου, την αλήθεια μου.

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Εκει στίς πέτρες και τα χώματα
Στη πλήρη ανέχεια και φτώχεια
Χωρίς οικογένεια, με ένα σταύλο για σπίτι
Το κρέας, δεν έμπαινε ποτε στο τραπέζι
Με μισό δανεικό παπούτσι, της ελεημοσύνης
Το καημένο, το στερνοπούλι της Μαρίας
Το αριστούχο, χαρισματικό κλαράκι, στο σχολείο
Με δίψα για μάθηση, και ταλέντα
Μα όχι όνειρα, διόλου όνειρα
Η φτώχεια, δεν τα επέτρεπε
Ημανα....είχε δεν είχε μια δραχμή, στη τσέπη
Και π'εντε κουτσούβελα
Που κανένα δεν έπαιρνε, ούτε ενα πενηνταράκι
αν δεν τη ρωτούσε
Είχαμε περηφάνεια και ήθος
Μας στο δίδαξε η μάνα, κι ο δάσκαλος στο σχολείο
Τα χρόνια έφυγαν γοργά, σε 20 δουλειές του ποδαριού
Πάθαινα και μάθαινα
Εκει στην εφηβεία κοντά στη Μεταξία απόκτησα όνειρα
Στα 22 με τη βοήθεια του αγαπημένου μου Κωστή και της
Μεταξίας, έγινα έμπορος με δικό μου μαγαζί
Έβγαζα με μεγάλο κάματο πολλά λεφτά
Ποτέ δεν τ` αγάπησα
Ποτέ δεν τα έκανα, σκοπό της ζωής μου
Τα μοίρασα όπου υπήρχε ανάγκη
Χάλασα χιλιάδες αγοράζοντας παπούτσια και ρούχα
Τα χάριζα όλα με μεγάλη χαρά
Σ` αυτή τη μάταιη ζωή έμαθα μόνο να αγαπώ
Με χρησιμοποίσαν πολλές φορές
Κι έκλαψα άλλες τόσες
Ενα μόνο ήθελα να δίνω, να προσφέρω, να νοιάζομαι.
Μου έδωσε ο Θεός μετα απο Οδύσεια, ενα εξαίρετο
σύντροφο και έναν υπέροχο γιό
Που με λατρεύουν
Στα 54 γνώρισα τη ποιηση, οχι αναίμαχτα
Τοπ ρώτο ποιημα ήταν για τη Μεταξία, τη λατρεμένη μου
αδερφή και μανούλα, που ζεί στα χρώματα του παραδείσου
Πήρα μολύβι και χαρτί και....γράφω, για όλα...
Τον έρωτα, τη πατρίδα, την αγάπη, τα νοερά ταξίδια, τούς
ανθρώπους, τα πάθη, τις θυμησές μου, τη πολιτική, τους
άντρες μου......τη σκόνη στο τραπέζι...
Πρίν 2 χρόνια γνώρισα εσάς, φιλαράκια
Μειώθηκε η μαχαιριά της απώλειας, του θανάτου
Σας διαβάζω με χαρά 2 χρόνια τώρα
Απαντώ στα σχόλια, στον καθένα ξεχωριστά
Το νιώθω υποχρεωσή μου
Μαθαίνω απο όλους σας....μ` αρέσει πολύ αυτό
κι ας μεγάλωσα
Έχω πια καινούριους σπουδαίους φίλους
Ναι......σας γράφω γράμμα, αίσθανομαι ότι σας το
οφείλω
Ο άντρας μου, ο γιόκας μου, οι συγγενείς, μου μ`
αγαπούν για αυτό που είμαι
μα εσείς που είστε τόσο μακριά και τόσο κοντά μου
μου δίνετε χαρα
Αν κάτι ε΄μαθα να λέω στη ζωή μου είναι ευχαριστώ
Σας ευχαριστω
Ολα εδω θα μείνουν
Γεωργία

Δημοσίευση στο stixoi.info: 22-01-2017