Αχ! Μανούλα μου Ελλάς

Δημιουργός: ακριτας, Αναστάσιος. Π.

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

[align=left][I]

Στ' όνειρο μου αργά το βράδυ
σ' έναν τόπο ξενικό
απαλά μέσ στο σκοτάδι
ηρθε σαν αερικό
Θαρρείς Κάρβουνα σβησμένα
Τα ολόμαυρα της μάτια
θεέ μου ήταν δακρυσμένα
χίλια Αχ! μ' έκαμαν κομμάτια

Σαν ανθάκια μαραμένα
μες τη χούφτα της βαστούσε
δυο ξενάκια λυπημένα
πικραμένη τα ρωτούσε
τα ρωτούσε τα καημένα
γιατί μίσεψαν στα ξένα

Αχ! πατρίδα μου Ελλάς
δυο κλαις και μια γελάς
με τα πέτρινα σου χάδια
μας φοράς πληγές σημάδια
σου πουλάνε φύκια οι βδέλλες
για μεταξωτές κορδέλες

Αχ! Μανούλα μου Ελλάς
δυο κλαις και μια γελάς
Χίλιους χρόνους μας μεθάς
με τους μύθους που γεννάς
για μεταξωτές κορδέλες
ξεπουλιέσαι στης Βρυξέλλες....




Μίσεψα: Αναχωρώ από την πατρίδα μου και εγκαθίσταμαι σε ξένο τόπο για μεγάλο χρονικό διάστημα εξαιτίας κάποιας, οικονομικής κυρίως, ανάγκης.

Δημοσίευση στο stixoi.info: 26-01-2017