Απεργεία διαρκείας

Δημιουργός: constantia1977

Βρίσκεται στην ποιητική συλλογή μου ''Εδώ γεννιέται και πεθαίνει η άνοιξη'', Ανεμος εκδοτική, 2014

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Οι ποιητές γεννιούνται μόνοι
και πεθαίνουν μόνοι
Τελεία
Δυο τελείες
Τρεις, δηλαδή
Σιωπή
Ρώμη, αιώνια πόλη
Λούζομαι στον Τίβερη ποταμίσια όνειρα
Ξεπλένω τις τύψεις μου
με ροδοκόκκινα κοχύλια
Ανασαίνω τείχη παμπάλαια και λειμώνες
Τώρα αποχαιρετώ τη νιότη με βρισιές
Ωρίμασα κι έμαθα να καγχάζω
Σαρκασμούς και χειρονομίες στυγνής θέλησης
Απέφυγα όμως τη ρήξη με νεότευκτες αυταπάτες
Αθανασία, μυρίζεις στάχτη
κι εγώ λευκή σελίδα
περιμένοντας να με υπομνηματίσεις
λουλούδι κρύο, μαραμένο,
στο φυτολόγιο, σελίδα 9
με τίτλο
απεργία διαρκείας
βραδύνους άπνοια
ακατέργαστη ονειρομίχλη
πέτρα
σκοτάδι
χαρτί

Δημοσίευση στο stixoi.info: 08-02-2017