Λυτρωμός.....σωσμός

Δημιουργός: ΑΜΑΡΥΛΙΣ

Ευχαριστώ φιλαράκια, απόψε δεν γράφω ερωτικό.Πολλές φορές αναφέρομαι στην αετοφωλιά...έτσι λέω το σπίτι μου, το αγαπώ πολύ γιατί είναι ψηλά πολύ ψηλά και το λούζει ο ήλιος.

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Γεννήθηκα κάποτε....
Ποιός ξέρει γιατί?
Πάνε απο τότε πολλά πολλά χρόνια
Μικράτα, δεν είχα
Γεννήθηκα κάποτε...
Στην απόλυτη φτώχεια
Χωρίς πατέρα, μια ζωή
Κι η μάνα στα χωράφια
Ημουν στα γράμματα αητός
Μα η φτώχεια!
Η μαύρη φτώχεια
Ηθελα τόσο πολύ να γίνω γιατρός
Τι ωραία θα ήταν
Θα δεχόμουν όλους τους ασθενείς χωρίς λεφτά
Απο όσους είχαν, θα έπαιρνα λίγα, ετσι για να ζώ
Γεννήθηκα κάποτε
Στη σπηλιά, λ'ογω τιμής, σπηλιά ήτανε
Η μάνα φευγάτη στα χωράφια του καθένα
Κι εγώ το κούτσικο κουνιόμουν όλη μέρα
πάνω σ` ένα λιθαράκι στην αυλή......νανουριζόμουν......
Διαβήκαν, χρόνια, δεκαετίες
Και θέλω να ζώ, όχι απλά να υπάρχω
Δόξα το Θεώ, μ` αγαπούν, μ` αγαπούν, πολλοί άνθρωποι
Μα...εγώ αγαπώ παραπάνω
Με παιδεύει αυτό, πολύ με παιδεύει
Μια ολόκληρη ζωή
Γεννήθηκα κάποτε, μεγάλωσα, μεγαλώνω
Αυτό το μυαλό μου, γυρίζει συνέχεια
Σκέφτομαι, εμάς, τους άλλους
Τους πικραμένους της γής
Τους φτωχούς της γής
Τους μοναχούς της γής
Τους άρρωστους της γής
Τους αδικημένους της γής
Ανάθεμα! σκέφτομαι συνέχεια κι ονειρεύομαι
Να` χαν όλοι ζωή, ωραία ζωή, να είχαν απ` όλα
Να γελούν όλοι, μιά αγκαλιά να είναι η πλάση
Αγαπώ τα παιδιά όλου του κόσμου, όλες τις φυλές
όλα τ` αγγελούδια
Και τούς γέροντες και γερόντισσες αγαπώ
Γεννήθηκα κάποτε, ποιός ξέρει γιατί?
Εκανε κρύο στη σπηλιά κι είπε ο πατέρας βαρειά άρρωστος στη θεία
.......Διπλωσέ το Καλιρροη, μπορει να φανεί χρήσιμο......
Δεν σε πρόδωσα πατέρα
Προσπαθώ, μια ζωή προσπαθώ
Σου στέλνω μήνυμα απ` την αετοφωλιά......εδω έχει πάντα ήλιο πατέρα
Μα όταν στριμώγνομαι.....και δεν τα καταφέρνω
Γράφω ποιήματα
Ευλογημένα ποιήματα
Λυτρωμός, σωσμός

Δημοσίευση στο stixoi.info: 02-03-2017