Το κύμα θα με σβήσει

Δημιουργός: aamore, Τσαμανδουρας Γιαννης

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

[align=center]
Γεννήθηκα εις τα βουνά μια μέρα του χειμώνα
κυνήγησα το άγνωστο στα δύσκολα μου χρόνια
τα κύματα με έλουζαν σχεδόν μισό αιώνα .
αλμύρα έχω στα μαλλιά γινήκαν σαν τα χιόνια .

Καράβια με ταξίδευαν σε θάλασσες του νότου
και μέρα νύχτα πότιζαν αλμύρα το κορμί μου
τώρα ξεμοναχιάζουμε σε μια στεριά του νόστου
αλάργα απ' την θάλασσα γεύομαι την ζωή μου.

Τριανταφυλλένιο πρωινό και χρυσαφένια δύση
γυμνό κατακαλόκαιρο και ομίχλη του χειμώνα
μικρός που δεν τα χάρηκα τα χρώματα στη φύση
τα κουβαλώ μες το μυαλό σχεδόν ένα αιώνα .

Παιδεύει η μοίρα το κορμί που πάλεψε το κύμα
κάθε φορά που έσωνε να βγει για νικητής
άλλη φουρτούνα ερχότανε να το 'ριχνε στο μνήμα
σαν τιμωρός κατέφθανε άγριος εκδικητής .

Τώρα το πολυτάξιδο και γέρικο κορμί μου
νομίζω ότι το θωρώ σα φως που τρεμοσβήνει
θα το στολίσω λούλουδα τα κόβω απ την αυλή μου
γιατί το ξέρω έρχεται το τέλος, που μ΄αφήνει .

Έρχεται ώρα θλιβερή συχνά και πονεμένη
τα χάνεις όλα ξαφνικά σε αυτή εδώ τη ζήση
αφήνεσαι στη μοίρα σου την παρασκευασμένη
κανείς δεν σε θυμάται πια το κύμα θα σε σβήσει.

καλό καλοκαίρι .

Δημοσίευση στο stixoi.info: 05-03-2017