φέγγουν εκεί τα κάλλη με αξία

Δημιουργός: ΑΝΤΗΣ

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

ανεξήγητη η ανταμοιβή
πίσω απο το τζάμι να γερνώ
στη λησμοσύνη μου τη σκοτεινή
να γυρεύω κάτι ιδανικό

μαθεύτηκε πως βγήκα στις αχτές
να γνωρίσω τη μοίρα των θνητών
απομεινάρι της γενιάς του χτές
γκρεμίστηκα απο γκρεμούς φρυδιών

κάτω απο τα ίχνη της σιωπής
με πολύχρωμους επιδέσμους φώς
με ξαναβρήκε ο συνωστισμός
της πιο καινούργιας μου αναμονής

με βήμα διαβάτη μοναχικού
πως έφυγαν τα χρόνια της φωτιάς
καμένος πια στο κάλπασμα του νού
παλεύω με τη ζάλη της καρδιάς

τα μάτια μου βαστάω ανοικτά
κάπως έφτασα ξάστερα να δώ
πήραν τα χαράματα ομορφιά
ας ζήσω όσο είναι αρκετό

στα ανθισμένα στα πιο άγρια μέρη
μες στην ακοίμητή σου φαντασία
σιγά και τρέμοντας ρίχνω το χέρι
φέγγουν εκεί τα κάλλη με αξία

Δημοσίευση στο stixoi.info: 09-03-2017