Εφήμερη ζωή

Δημιουργός: Μαυρομουστάκης, Μαυρομουστάκης Χαράλαμπος

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Απιθώνει ανεξίτηλα σημάδια
ο άτεγκτος χρόνος στο εφήμερο κορμί
βαθιές αφήνει χαρακιές, στερνά ρημάδια
να ξαναγίνεις σα παιδί, θες αφορμή.

Φευγάτη νιότη, οι αλησμόνητες αχτίδες
γίναν ρυτίδες που τα χρόνια τις σωριάζουν
αυτά που έζησες και τα όμορφα που είδες
έγιναν μνήμες που στο χθες τους ξεθωριάζουν.

Πάντα ζητάει το κορμί να ξανανιώσει
μα είναι μάταιο κι ας ψάχνει αφορμή
του το θυμίζει το μυαλό που ‘χει τη γνώση
πως στα γεράματα θα χάσει την ορμή.

Έτσι ‘ναι ο βίος μας, διαρκές αλισβερίσι
κάτι σου δίνει κι ας μη θες, κάτι σου παίρνει
κλέβει τα νιάτα μας για να μας φοβερίσει
μα κάθε μέρα εμπειρίες με τέχνη σπέρνει.

Και στα γεράματα ρεμβάζεις πλάι στο τζάκι
αναμοχλεύοντας τις μνήμες και τη θράκα
η αναζωπύρωση σα φλόγα από παιδάκι
αχ να ‘χες νιάτα, μικρή ποσότητα, όσο μια δράκα.

Δημοσίευση στο stixoi.info: 11-03-2017