Μεις σας αφήσαμε σπαθιά

Δημιουργός: ΑΜΑΡΥΛΙΣ

Ευχαριστώ φιλαράκια, απόψε γράφω ενα απ` αυτά τα ποιήματα που τόσο πολύ αγαπώ. Νιώθω ότι τιμώ τις ρίζες μου, τη πατρίδα και τα ιδανικά μου.

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Εφέτος δε θερίσαμε, ξεράθει το σιτάρι
ένα χλωμό και θλιβερό, βγήκε στη γης φεγγάρι

Τα διαβατάρικα πουλιά, πρός το νοτιά τραβάνε
σαν να φοβήθηκαν κι αυτά, που οι άνθρωποι λυγάνε

Τα περιστέρια φώλιασαν, μες στις φωλιές ζευγάρια
φωτιά και λάβα πέρασε, έκαψε τα χορτάρια

Χίλια σκυλιά μαζεύτηκαν, απόψε αλυκτάνε
όταν πονούν οι άνθρωποι, αυτά τους συμπονάνε

Στα διάσελα, φυσά βοριάς, όλα τα περονιάζει
και στις ελιές μας το καρπό, τον έκαψε χαλάζι

Κει στα ποτάμια, οι ιτιές, διψούν, νερό δεν έχουν
το χώμα εξεράθηκε και κείνες δεν αντέχουν

Στούς μπαξέδες τους τρανούς, μια γριά, με πόνο κλαίει
ετούτη ειν η ψυχούλα μας..., μοιρολογεί και λέει

Σημαία δε σηκώσατε, στον ιερό μας βράχο
θρηνώ...τι μου αφήσατε, για περηφάνια να` χω

Τα ιερά μας μάρμαρα, βιαστές ποδοπατούνε
δικιά μας είναι τούτη η γη, σαν πόρνη τη πουλούνε

Στούς κάμπους τ` άγρια άλογα, λεύτερα, δε καλπάζουν
μες σε παχνιά τα κλείσανε, με το σκοινί, στενάζουν

Οι βάρβαροι, κατέβηκαν, το άσπρο κρίνο κόψαν
τη λευτεριά σταυρώσανε, ψυχές μας τις ματώσαν

Σκοτείνιασε ο ουρανός, της γαλανής πατρίδας
Ανάσταση, δε κάναμε κι ούτε σταυρό ελπίδας

Στα μνήματα, σηκώθηκαν, σοφοί κι επαναστάτες
λυπήθηκαν το σταυραετό, με το σταυρό στις πλάτες

Και φώναξαν όλοι μαζί, Έλληνες σηκωθείτε
μεις σας αφήσαμε σπαθιά, σκλάβοι να μη γενείτε....

Δημοσίευση στο stixoi.info: 23-03-2017