Κλεφτόπουλο

Δημιουργός: Μαυρομουστάκης, Μαυρομουστάκης Χαράλαμπος

ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ!!!!!!!

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Αιώνες λυσσομανά η σκλαβιά
του οχτρού μάς σκιάζει η θέα
ο Χάρος μάς αγάπησε
κι ειν’ η ζωή θαμμένη.

Δρέπανο κοφτερό κρατεί
κραδαίνει το βιαία
η χείρα που μάς ράπισε
ειν’ αιματοβαμμένη.

Τα χελιδόνια στα κλαδιά
τη λευτεριά τους είδα
και η ψυχή μου σκίρτησε
γρικάει τις λαλιές τους.

Λαμπρά όνειρα μάς έζωσαν
των Παλαιολόγων αύρα
άνοιξη μοσχομύρισε
σαν έφτιαξαν φωλέες.

Και οι ελπίδες κάρπισαν
Μάρτη στην Άγια Λαύρα
τ’ αχείλι απάνω γύρισε
σε νιους, κόρες και γραίες.

Κρυφό σχολειό οι πόθοι μας
δόξης κρατούν σελίδες
άνεμος ούριος φύσηξε
για λεύτερη πατρίδα.

Και πήρα το καρυόφυλλο
της μάνας τα φιλιά
που μου ‘πε: ή ταν ή επί τας
ζώστηκα τις ευχές της.

Ταμπούρι ο ξερόβραχος
φίλος ο πετροκότσυφας
άρτος η απολύτρωση
και το νερό μου η πίστη.

Κι αν δεν προκάμω λευθεριά
και πέσω εδώ χάμω
καρδιά θα ‘χω αδούλωτη
αν ζήσω ή αν αποθάνω.

Μα να! Σκυλί Αγαρηνό
παράμερα ελλοχεύει
θανατικό εαρινό
με αγριοστοχεύει.

Μπαμ! Ωχ! Μάνα, μανούλα μου
ετρώθη μου το στήθος
μα η αγνή ψυχούλα μου
άδουλη φτερουγίζει.

Κι αν τη ζωή σου χάλασε
αλλόθρησκου το βόλι
στο στήθος σου κι αν φώλιασε
θανατικού η γλώσσα

ρόδο η καρδιά σου που άνθισε
σε λευθεριάς περβόλι
και δεν την υποδούλωσαν
ολ’ της Τουρκιάς τα γρόσα.






Αυτή τη μέρα

Αυτή τη μέρα χαίρονται
δυο αδερφές στ’ αλήθεια
γιατί Θεούς θα έτρεφαν
τ’ ανέγγιχτά τους στήθια.

Κ’ η γαλανή θα έτρεφε
τη λευτεριά την ποθητή
ενώ η άλλη η καστανή
του κόσμου αυτού Τον λυτρωτή.

Δημοσίευση στο stixoi.info: 25-03-2017