Όταν κλαίει ο Άνθρωπος

Δημιουργός: Γ. Σ . Αλεξάνδρου, Γεώργιος Συμνιανάκης

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Όταν κλαίει ο Άνθρωπος.
Κλείνουν οι πόρτες του κόσμου.
Κρύβει ο ήλιος το φως του,
Από συμπόνια.
Όμως δεν φεύγει.

Όταν κλαίει ο Άνθρωπος.
Τα δάκρυα χαράζουν δρόμους.
Για να περάσει η χαρά.
Γεννιέται η ελπίδα.
Σε κάθε αναφιλητό.
Κάθε λυγμός, φιλί ζωής στο όνειρο.

Όταν κλαίει ο Άνθρωπος.
Σμίγουν τα βλέφαρα.
Μόνο τις νύχτες διασταυρώνουν τα κορμιά τους.
Μα όταν κλαίει ο άνθρωπος.
Τα βλέφαρα ερωτοτροπούν.
Και φτάνουν στην κορύφωση.
Αρπάζοντας έστω αυτή τη στιγμή.

Όταν κλαίει ο Άνθρωπος.
Οι ποιητές νιώθουν φτωχοί.
Αφού είναι καταδικασμένοι
Να κλαίνε μόνο με μελάνι.

Γ. Σ. Αλεξάνδρου.

Δημοσίευση στο stixoi.info: 30-03-2017