Νιοβη

Δημιουργός: ofilia, Αναστασία

ποιημα εξαιρετικά δυνατο που μιλα για τις μανες που θρινουν τα παιδια τους...

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

πονος βουβος
το δακρυ εγινε μαρμαρο
στο ματοκλαδο
στην χουφτα
ο ομφαλιος λόρος
στην καρδια
η απειρη αγαπη
για τα σπαλαχνα της
Η κορδελλα
οδηγεί στον θανατο
στην ερημωση
Το δακρυ κυλαει
στην θαλασσα
πονος αβασταχτος
η καρδια
ενα κομματι βραχος
μαναδες του κοσμου
και μάνα μου
Νιοβη
βλέπω τα ματια σου
σε καθε μαυροφορεμενη
φιγουρα
που τριγυρνα
το δειληνο
στα μνηματα

Δημοσίευση στο stixoi.info: 20-06-2006