Επισκέπτης

Δημιουργός: pennastregata, Αγάπη Μουνδριανάκη.

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Χτύπος στην πόρτα μου με ξύπνησε χθες βράδυ
κι όμως κανένας δεν με πρόσμενε να βγω.
Την πόρτα άνοιξα αντάμα στο σκοτάδι
κι εκείνο μ' άφησε στη νύχτα ναυαγό.
Πες μου, πού 'να βρω στ' όνειρό μου χορηγό;

Και τότε σκέφτηκα πως θα 'τανε τα χρόνια,
που ξαποσταίνουν στο κατώφλι βιαστικά
κι έπειτα φεύγουν, περιπλάνηση αιώνια
είναι (θυμήσου...) της ζωής τα δανεικά.
Σε ποιον τον ύπνο μας χρωστάμε, τελικά;

Ίσως στα ξέφρενα σκιρτήματα της νιότης,
στις παιδικές μας, αφελείς γλυκές ματιές,
στων ενηλίκων τα παιχνίδια, ματαιότης,
στων γηρατειών μας τις βαθιές παραβολές,
ή στης μετάνοιας τις χαριστικές βολές.....

Αγνώστου χτύπημα με ξύπνησε χθες βράδυ
μα ο επισκέπτης μου μετάνιωσε νωρίς...
Γοργά δραπέτευσε, χωρίς αντίο ή χάδι,
κι άφησε πίσω μια σιωπή για ν' απορείς...
Θα 'βρισκες, τάχα, δυο κουβέντες να του πεις;

Δημοσίευση στο stixoi.info: 31-03-2017