Δεν ήρθες

Δημιουργός: Ελένη Σ., Ελένη Σωφρονίου

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Δεν ήρθες

Δεν ήρθες. Σε περίμενα, μα δεν ήρθες.
Άφησα όλη τη νύχτα το παράθυρο ανοιχτό
κι εγώ εκεί, πίσω απ’ τ’ ανοιγμένο παράθυρο
να καρτερώ, ίσως φανεί από κάπου το βλέμμα σου.
Έβρεχε ψες. Την άκουγες άραγε τη βροχή;
Έτσι όπως καθόμουνα πίσω απ’ τ’ ανοιγμένο παραθύρι
με χτυπούσε στο πρόσωπο, λες κι ήθελε να ξεπλύνει
την αλμύρα που αυλάκωνε τα μάγουλά μου.
Τα δέντρα λύγιζαν, έπεφταν τα φύλλα κιτρινισμένα στο μπαλκόνι
μα εγώ εκεί, πίσω απ’ τ’ ανοιγμένο παραθύρι
να καρτερώ, ίσως φανεί από κάπου το βλέμμα σου.
Ξέχασα να σου πω. Το απόγευμα μπαινόβγαιναν φίλοι
πολλοί φίλοι, με κερνούσανε λόγια όμορφα, χαμόγελα αγάπης
τους κερνούσα κρασί και κάθε φορά έβαζα κι ένα επιπλέον ποτήρι στον δίσκο
και κοίταζα την πόρτα. Δεν γίνεται – έλεγα – όπου να ‘ναι θα φανεί.
Για μια στιγμή πήγα και στάθηκα στην είσοδο μ’ ένα ποτήρι γεμάτο κρασί.
Πίσω μου ακούγονταν γέλια, φωνές, τραγούδια, κιθάρες
μα εγώ, το μόνο που έβλεπα ήτανε τη μοναξιά
να πηγαινοέρχεται μ’ ένα μαύρο παλτό στο πεζοδρόμιο
και να τρυπά την αντοχή με τα ψηλοτάκουνά της.
Οι φίλοι, άρχισαν ένας - ένας να φεύγουν.
Ήπια γουλιά – γουλιά το κρασί. Έκλεισα την πόρτα.
Άνοιξα το παράθυρο. Έβρεχε.
Δεν ήρθες. Σε περίμενα, μα δεν ήρθες.


Ελένη Σωφρονίου Στρατή

Δημοσίευση στο stixoi.info: 03-04-2017