σαν ήρθε ο θυμός

Δημιουργός: ΑΝΤΗΣ

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

σαν ήρθε ο θυμός
παραμέρισα το κύμα του θανάτου
ήτανε νύχτα
κι είχα ριζώσει πια στη μέση
ξεχάστηκα για λίγο ακόμα
σαν αναρίγησε η λίμνη των θρήνων
έτοιμη να ξεσπάσει σε θύελλα
μια ζωή χαραγμένη
γεννήθηκα για να τη βηματίσω
με τη αλφαβήτα της νίκης
στο νησί ύστερα γίνηκε μέρα
άλλοτε μητε φόβος μήτε πόνος
η θύμηση γιομάτη καρφιά
τι να τον κάνεις τον καθρέφτη
τι να δείς
τα μάτια βλέπουν απο μόνα τους.
Με τους διαβάτες του κόσμου βαδίζω
φωνάζει μια φωνή -Θεέ μου
με ξένα πατήματα μια βουβαμάρα
κοιτάζω εκείνη την κουστωδία
χωρίς κόκαλα δούλοι στα ξένα
Ξέρω τον τόπο ξέρω τον δρόμο
πηγαίνω μπροστά
προς τη μέρα προς τ’όνειρο
έρχεται το ζύγι του μεσημεριού
κι άλλοι ξένοι εργάτες
δεν ζυγιάζομαι στη ματιά τους
κι αν έρθει η θύελλα
πάλι θα ξέρουν
πως δεν μπορούμε να λυγίσουμε
υπαρχει τάχα ένα νησί
κι εμείς τάχα εμείς μεγαλώσαμε εκεί;
η πατρίδα, η λευτεριά
είναι μέσα μας
κι ο θάνατος...
παλεύω ακομα
δεν λύγισα

Δημοσίευση στο stixoi.info: 04-04-2017