Και ήταν γιέ μου Πασχαλιά

Δημιουργός: Νικηφόρος Ουρανός 38

ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ! και ΚΑΛΗ ΑΝΑΣΤΑΣΗ σε όλες τις φίλες και σε όλους τους φίλους!

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

ΚΑΙ ΗΤΑΝ ΓΙΕ ΜΟΥ ΠΑΣΧΑΛΙΑ
( Ωδή, για τα νιάτα που σβήνουν
στα ναρκωτικά )

Εκεί που σμίγουν οι καρδιές,
τις ανοιξιάτικες βραδιές,
εκεί σε βρήκα γιε μου.
Με καρφωμένη βελονιά,
σαν της οχιάς τη δαγκωνιά,
στο χέρι σου μικρέ μου.

Ταξίδι με προορισμό,
στο πουθενά και στο χαμό,
ξεκίνησες καλέ μου.
Στη λεωφόρο της φυγής,
το πρώτο βήμα για να βγεις,
έκανες άγγελέ μου.

Με θάνατο για οδηγό
και χάρο για συνοδηγό,
ταξίδευες ψυχή μου.
Στο μαρμαρένιο ουρανό,
το άστρο σου το αυγινό,
σιγόσβηνε ζωή μου.

Το προσωπάκι σου ωχρό
κι ένα χαμόγελο πικρό
στα χείλη σου πλανιόταν.
Σα να μου ψέλλιζες σιγά,
ο θάνατος σε κυνηγά,
και πως δε σε αρνιόταν.

Επωδός:
Και ήταν γιε μου Πασχαλιά,
κι εσύ ψυχούλα μια σταλιά,
στο χείλος της αβύσσου.
Και ήταν γιε μου Πασχαλιά,
κι ο θάνατος μια δρασκελιά,
από την ύπαρξή σου.

Γιώργος Δ. Σ.

Δημοσίευση στο stixoi.info: 15-04-2017