Το σφάξιμο στο γόνατο

<head ><meta HTTP-EQUIV=Content-Type CONTENT="text/html; charset=utf-8"><html><head><meta HTTP-EQUIV="Content-Type" CONTENT="text/html; charset=utf-8"><title>Το σφάξιμο στο γόνατο</title></head><table width=100%><td width=100% valign=top><p><b>Το σφάξιμο στο γόνατο</b><p>Δημιουργός: ferelpis, <i>αρτέμης  αξαρλής</i><p><i> Για όλους με τις ευχές μου και τα χρόνια πολλά</i><p>Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info<p><br />
Κακό μου συναπάντημα και πως, να σ’ αποφύγω σκέφτηκα καθώς, Δευτεριάτικα του Πάσχα να σου και φάτσα -κάρτα ποιος άλλος, Λάκης ο τρελόβιος! <br />
Ω! Το κύριο, Μάκης μας χρόνια πολλά- Χριστός Ανέστη καλή βδομάδα, με υγεία, ακούστηκε απλώνοντας τη χερούκλα του.<br />
Και μόνο που, σ’ αντίκρυσα φάνηκε η τύχη μου συλλογίστηκα παρ’ όλα αυτά, δε θεώρησα πρέπον να τον αποφύγω όποτε, κάνοντας πέτρα τη καρδιά ανταπέδωσα…<br />
Ευχαριστώ, Λάκη κι’ εσύ ότι, επιθυμείς και πρωτίστως καλή φώτιση...όμως παρά την ανταλλαγή των συνηθισμένων κοινότυπων ευχών κάτι, στη πρόσοψη του, δε μου κόλλαγε, γι΄ τούτο, ρώτησα…<br />
Σαν να μη φαίνεσαι ορεξάτος μάλλον, θα το γλέντησες μέχρι πρωίας.<br />
Ίσα , ίσα κύριε Μάκη μας τώρα που την έσφαξα, αισθάνομαι υπέροχα.<br />
Άκουσα καλά Λάκη μίλησες, για σφάξιμο?<br />
Ακριβώς, με το χασαπομάχαιρο που έχω, για τα γουρούνια.<br />
Δε, σε καταλαβαίνω τι εννοείς? <br />
Ε’ όταν πρόκειται περί άγριων γεγονότων κύριε Μάκη μας οι εξηγήσεις θεωρούνται περιττές, δε νομίζεις?<br />
Ε’ πως Λάκη εδώ, δεν αναφέρεσαι, σ’ ένα οποιοδήποτε απλό παράπτωμα τούτο, σηκώνει πολύ κουβέντα, για λέγε πότε, που και γιατί την έσφαξες?<br />
Μου τα είχε πρήξει ολάκερο το χρόνο και εκεί γύρω, στις τρείς ξημερώματα μετά την Ανάσταση του κυρίου πάνω στο τσακίρ κέφι της έδωσα και κατάλαβε…<br />
Με δέκα μαχαιριές τη περιποιήθηκα δεόντως!<br />
Δέκα μαχαιριές?<br />
Ναι γεια κι’ αν δε στόμωνε η λάμα κύριε Μάκης μας και δε, με συγκρατούσαν οι τριγύρω τόσες επί πλέον, θα τις κατάφερνα! <br />
Κι’ έκανες τέτοιο φρικτό πράγμα μπροστά, σε μάρτυρες Λάκη?<br />
Ακριβώς!  Διότι εμένα, με λένε Λάκη κι’ όσα ξέρει ο νοικοκύρης, δε τα ξέρει ο κόσμος όλος, στο πλήθος άρπαξα την ευκαιρία και της εξηγήθηκα άπαξ και δια παντός  όχι που νόμιζε ότι, λόγω πολυκοσμίας, θα τη γλύτωνε!<br />
Δηλαδή την άφησες, στο τόπο που λένε?<br />
Ακαριαίως κύριε, Μάκης μας! <br />
Και καλά από όλους τους παριστάμενους κανένας, δε συγκινήθηκε να καλέσει την αστυνομία, τόση απάθεια? <br />
Ποιος να τολμήσει το χασαπομάχαιρο, έσταζε το ζεστό της αίμα χώρια που όλοι τους, ήταν συνένοχοι, στο έγκλημα!<br />
Τι λες βρε Λάκη και μετά από όλα τούτα, κυκλοφορείς ακόμη λεύτερος?<br />
Γιατί όχι! Βέβαια, για να είμαι ειλικρινής σήμερα που το καλοσκέφτομαι νιώθω τύψεις αλλά… το ρουν της ιστορίας, δε ματάγυρίζει.<br />
Το πτώμα Λάκη τι έγινε το πτώμα?<br />
Χθες το φάγαμε! <br />
Τι είπες μωρέ, ακούστηκα τρέμοντας και κανιβαλισμός από πάνω?<br />
Ε’ όχι και κανιβαλισμός, για τη φάγαμε τη κατσίκα κύριε Μάκης μας! <br />
Για στάσου, θες να πεις το επώδυνο σφάξιμο ήταν για…<br />
Ακριβώς, μια σπέσιαλ κατσικούλα, που τάιζα όλο το χρόνο και απόλαυσε ψητή όλη η ομήγυρης κύριε, Μάκης μας!<br />
Ρε Λάκη δολοφόνε της δεκάρας την επόμενη φορά που, θα σε πετύχω μάλλον, θα σε σφάξω στο γόνατο, φώναξα καθώς, εκείνος την έκανε ταχέως ξελιγωμένος, στα γέλια! <br />
<p>Δημοσίευση στο stixoi.info: 18-04-2017</td><td valign=top></td></table><br />