Θλίψη Θεέ μου μια θλίψη

Δημιουργός: ΑΜΑΡΥΛΙΣ

Ευχαριστώ καλά μου φιλαράκια, σήμερα μου δώσατε ιδιαίτερη χαρά, τα σχόλια σας δεν είναι για εμένα απλά λόγια, είναι διδαχή, χαρά, κουράγιο και μοναδική παρέα.

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Έγειραν οι κάπαρες στο χώμα, σαν να ήθελαν κι αυτές
να το προσκυνήσουν.
Στ` αλώνια στήσαν χορό οι ελπίδες
Να βγεί φέτος σιτάρι, να χορτάσουμε ψωμί
Μα...έπεσε πάγος στα σπαρτά μας
Στ` αγιασμένα κλήματα
Δεν θα μεθύσουμε με κεχριμπάρι,
με χαρά φέτος
Τα μικρά παιδιά...τα μικρά παιδιά, μας κοιτούν
με θλίψη, σώπασαν τα παραμύθια.
Τα μάτια τους, δυο αναμμένα κάρβουνα,
μ` ένα λειψό κομμάτι ψωμί στα χέρια
Στα διάσελα μαζεύτηκε ο καημός,
σύννεφο που ξεχύ΄θηκε στους κάμπους
Περπατάμε, κουρασμένοι, σκυφτοί, ξέπνοοι
Που χάθηκαν οι ψυχές μας...
Θωρεί η καρδιά μας
Το αίμα που κυλά, στην οικουμένη
Στις πόλεις μας και τα χωριά μας
Στα σπίτια και τα ονειρά μας
Στα διαβατάρικα πουλιά
Στα ξενιτεμένα πουλιά
Κει που δεν αντηχούν κλαρίνα
Μόνο...μια ψαλμωδία λύπης
Απ` το καμπαναριό του Άη Τρύφωνα
Της Μεγάλης Παρασκευής ο θρήνος
Ο Θεός μας ξέχασε
Το Θεό τον ξεχάσαμε
Δεν καίει στα στήθια μας, ένα κερί Λαμπρής
Δεν ανθούν οι καρδιές μας
Θλίψη...Θεέ μου τι θλίψη..

Δημοσίευση στο stixoi.info: 21-04-2017