Όταν οι ελιές θ' ανθίσουν

Δημιουργός: ΑΜΑΡΥΛΙΣ

Γράφω απόψε κι ακούγονται απ` το δώμα, μουσικές και γέλια, μαζεύτηκαν πάλι, τ` άστρα μου, τα φεγγάρια μου, τα παιδιά μου, η έγνοια μου, η ελπίδα μου, η χαρά μου. Σας ευχαριστώ.

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Ήρθανε δυο περιστέρια, χτές επίσκεψη
στο σπίτι.
Ήταν λίγο λυπημένα κι είχανε σταχτί το χρώμα
Τα εκοίταξα μ` αγάπη, είπα τι έχετε καλά μου
Δεν τον είδατε τον ήλιο, ροδαμάκι στη καρδιά μας
Και τ` ασήμια της πλανεύτρας, το γαλάζιο της κονσέρτο
Δεν τα είδατε καλά μου
Άνοιξη είναι ακριβά μου
Πορφυρένιες παπαρούνες, έχει η πλάση κοκκινίσει
Στο χρυσό, το άγιο χώμα, που φιλά τα ιερά μας
Δρόμο, κάνατε το ξέρω
Λαβωμένα Καλοκαίρια, είχε το μακρύ στρατί σας
Δεν τα είδατε τ` άστρα, μπρισιμάκι από μετάξι
Φεγγαρόλουστες αχτίδες, θα μας λούσουνε το βράδυ
Ένα δάκρυ τους κυλούσε, στου αμέθυστου το χρώμα
Έσκυψα να το σκουπίσω, μη λυπάστε σεις καλά μου
Ο ουρανός είναι γαλάζιος, σκέπαστρο της Παναγίας
με αστροφεγγιάς πλουμίδια
Μου γελάσανε λιγάκι κι άρχισαν να μου μιλούνε
Μου είπανε έχεις φεγγάρια, μέσα στο δικό σου σπίτι
Αψηλά κυπαρισσάκια, της νυχτιάς Αποσπερίτες,
με τη νιότη φυλαχτό τους, με ορμή και περηφάνια
Μάη που φορούν στεφάνια
Τα θωρείς, τα καμαρώνεις, γίναν άντρες ακριβή μου
Τα λευκά σου αγάπης κρίνα, που ακούς τα ονειρά τους
Και ψηλώνεις, στη θωριά τους
Μες σε χρυσαφί αχτίδες, οι σταυραετοί σου, νάτοι
Πάλι έκλαψαν τα δόλια.........ήρθαμε με άδεια χέρια.......
Κι όλο τούτο, μας πλακώνει
Ορφανέψαν οι ελιές μας...δε σου φέραμε κλωνάρι..............
Τα φεγγάρια να προσέχεις
Αγκαλιά σου να τα έχεις
Στης φτερούγας σου τον ίσκιο
Τύμπανα μην ακουστούνε.....
Ίσως...πάλι ξαναρθούμε
Άσπρα, κάτασπρα, χιονάτα
Όταν, οι ελιές θ` ανθίσουν.......Να σου φέρουμε μαντάτα.

Δημοσίευση στο stixoi.info: 22-04-2017