Ήταν μακρύς μακρύς ο δρόμος

Δημιουργός: ΑΜΑΡΥΛΙΣ

Καλό ξημέρωμα, δεν γράφω σήμερα ποίημα, ουτε ξέρω πως μου ήρθε....κάνω περιήγηση στο παρελθόν, κοιτώντας το φεγγάρι. Χρόνια μου καλά.

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Το πρώτο ήταν η σπηλιά, μια πόρτα είχε μόνο και κάτι πλάκες, για πάτωμα, θέριζε η φτώχεια.
Το δεύτερο, ήταν σταύλος, έβγαλε η μάνα τις κοπριές έστρωσε σανίδες....και το έκανε σπίτι
Το τρίτο, ένα σαράι που έμπαζε απο παντού, κρύο, φτώχεια κι ορφάνια
Το τέταρτο, ήταν πολυτελείας!!!! είχε παράθυρα, φώς και ζεστή, ζεστή στόφα
Το πέμπτο, στη Καλαμάτα, για το Γυμνάσιο, ένα ελεεινό δωμάτιο στην επάνω αγορά, που ξεχείλιζε εγκατάλειψη και ερημιά
Το έκτο, ένα υπόγειο, που έσταζε υγρασία και φτώχεια από τοίχους, πατώματα και τη ψυχή μου
Το έβδομο, ένα δωμάτιο γιαπί κι αυτό στη Καλαμάτα, που γέμιζε μισό μέτρο νερά εκείνον το μαύρο Χειμώνα
Το όγδοο ω!! το όγδοο ήταν του θεού, το δυαράκι Πειραιά της Μεταξίας μου και του Κωστή μου, σ` αυτό κλειστήκανε πολλές πληγές, ευλογημένο
Το ένατο, δυο δωμάτια, στη Ν. Φιλαδέλφεια, γυμνοί τοίχοι, λάμπες που κρέμονταν σκέτες, το κρύο περόνιαζε από παντού, είχα ράδιο.........ήρθε κι η μάνα απ` το χωριό
Το δέκατο,δυο δωμάτια κρυμμένα στου θεού τον ίσκιο, μήτε φως, μήτε ήλιος, το μισούσα
Το ενδέκατο, τρία δωμάτια, λίγο πάνω απ` το χώμα, γυμνό κι αυτό, άθλιο των αθλίων, το μισούσα
Το δωδέκατο, φτου ξελευτερία!!! ένα δώμα στην Αγία Παρασκευή, μ` όλο τον ήλιο και τον ουρανό δικό μου, ζεστό, γεμάτο πίνακες κι όμορφα φωτιστικά
Το δεκατότριτο, μια μικρή μονοκατοικία, με κηπάκο, λουλούδια, φως θέα στα πεύκα, στολισμένο κουκλάκι. Ευλογημένο, εδώ γεννήθηκε ο Γιάννος και ήδη ήταν ο κάματος βαρύς
Το δεκατότεταρτο, διαμέρισμα αστών!!!!....πεντάρι, με θέα, πίνακες, έπιπλα, φωτιστικά, χαλιά, ζέστη, ζωή, ζωή, ευτυχισμένη, κουκούλι.
Το δεκατόπεμπτο, δικό μας, η αετοφωλιά, που έχει κάνει συμφωνία, με τους αέρηδες, το φως, τον ουρανό,το φεγγάρι, τα περιστέρια, τα σπουργίτια, τη πλανεύτρα στο βάθος, τα αμπέλια , τα προβατάκια, τις παπαρούνες και τις μαργαρίτες κάτω στα χωράφια και όλα του θεού τα θαύματα.
Χρειάστηκε, πολύς, πολύς δρόμος, για να έχω το φως δικό μου
Χρόνια μου, καλά.

Δημοσίευση στο stixoi.info: 23-04-2017