Αρωμα Γυναικας

Δημιουργός: ΝΙΚΟΣ ΒΟΥΡΟΣ

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Μυρίζω κάτι,μές τής πόλης τόν αέρα
κάτι παράξενο,σχεδόν δαιμονικό..
μοιάζει μέ άρωμα γυναίκας φονικό!
πού σέ σκοτώνει άν σού λείψει,μία μέρα


Φίλε δέν είναι υπερβολή
άλλαξες φίλε μου πολύ..
μ'ακούς;γιατί σωπαίνεις;
κρατήσου,μή πεθαίνεις..



Οταν η νύχτα ξημερώνει στά υπόγεια
καί η μορφή σου,μοιάζει πίνακα τού Γκόγια!
πώς νά ελπίζεις;τί νά πείς;χαμένα λόγια..

Ερωτα γίνε ουρανός
άστρα νά βρεί,ο μοναχός
ελπίδα στό σκοτάδι
Φώς απ'τό φώς τους,νά λουστεί
σ'όλο τό σύμπαν,ν'ακουστεί
πονάς πολύ αγάπη!



Αφού η νύχτα ξεψυχά καί ζείς ακόμα
πάρτο απόφαση πώς δέν θά κοιμηθείς
ομως στόν ήλιο πού θά βγεί,μήν ορκιστείς
πώς η καρδιά σου,δέν χτυπά σέ άλλο σώμα..


Πάνω σέ ιπτάμενα χαλλιά
πιάσε τόν χρόνο απ'τά μαλλιά
στό χτές νά σέ κρατήσει
τό αύριο,ν'αργήσει..

Δημοσίευση στο stixoi.info: 23-04-2017