Eαρινό

Δημιουργός: Αλντεμπαράν

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

[color=black]Ο ουρανός μάτωνε, κλωστούλα [color=red]κόκκινη[color=black]
σε μαύρο φόντο και σε μπαμπακί
κατούραγα φωτιές και έκρυβα στο στήθος
τον αστρίτη και τον σκαντζόχοιρο

σκόνταψα σε μια πέτρα γαλάζια σαν τον θάνατο
η λάμψη της με πισωγύρισε
στα χρόνια των ηφαιστείων
άδραξα το φίδι και τό κανα γιορντάνι μου

έκανα "Χα!" και έφτυνα πεταλούδες
στο γκρίζο της ασφάλτου
και στον ανεμόμυλο
και κατσάδιαζα το χαμαίμηλο
ώσπου να πλαντάξει
και να εκραγεί σε δυό και χίλια αρώματα

και άρμεγα τις νεραντζιές
στο γιόμα και τις αντηλιές

Μέχρι να πέσει το δείλι
είχα κτίσει δυό ακρογυάλια και άλλο ένα
παντρεύτηκα την πέρδικα και απέ τη λευτέρωσα
έλυωσα μολύβι και γέννησα πούπουλα

μάσησα το στάχυ κι έγινε θάμπος
κι αθάλη και συννέφιασμα
και ψηφίδα περλένια
κι ανεμογύρισμα

σε βοή μεγάλη απέκαμα
και τόπος ουδαμού και κατάλυμα
έγειρα κάτω από τον βράχο και το λινό
και το φέγγρισμα

των δοντιών της το φέγγρισμα
που η σελήνη με σκέπασε

Σφύριξα τον σκοπό
των προβάτων,των αθώων
το σύριγμα συναξάρισα
και το δάκρυ καντήλι,
πυροφάνι, φρυκτωρία
το δάκρυ μου
μέχρι να πέσει η νύχτα
ήμουνα [I][B] [color=blue]θάλασσα

[/B]

Δημοσίευση στο stixoi.info: 29-04-2017