Ο τσοπανάκος

Δημιουργός: kotsani, Γιώργος Σοϊλεμεζίδης

Ένας καινούριος ποιητής κατάφερε να βγει στο φως μέσα από το σκοτάδι της αποσιώπησης...

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Ολισθηρός και εσφαλμένος του λαού μου ο δρομάκος,
Χειμώνας της κακίας και του σκοταδιού.
Τι θλιβερό που είμαι ο τσοπανάκος
Του μεγάλου απολωλότου κοπαδιού.
Επικρατεί όχι το πνεύμα και η αλλαγή,
Αλλά τα ένστικτα του παρελθόν.
Και μας ζουλάει στην παγωμένη γη
Το υψηλό το μίσος των ουρανών.
Απολωλότα πρόβατα – φοβάμαι, για πάντα,
Αφού δεν υπάρχει ελπίδα για θαύμα.
Την ελπίδα μου στον ουρανό ξανά ν’ ανάβει τ’ άστρο,
Την έχω κάνει τάμα.
Φτύνω αίμα με το ποίμνιό μου,
Πώς να το σηκώσω απ’ το βάλτο-λιβάδι;
Που να οδηγήσω αυτό το κοπάδι, Κύριέ μου,
Πώς να μπαίνω μπροστάρης σ’ αυτό το κοπάδι;

Μιχαήλ Ανίστσενκο

Δημοσίευση στο stixoi.info: 29-04-2017