Πρέζα η πρώτη

Δημιουργός: Mπουρμάς, Μανούσος Μπουρμάς ®

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Παίρνω μια πρέζα μελανή σα θα την βρω

σ ένα τεκέ σε καπελειό αλαργινό,

φυσώ την ε στη μούρη του θανάτου

και στα αμέτοχα χεράκια του Πιλάτου.




Βρυχάται του πνευμόνου μου ο πάτος

στη χλόη όπου κείτονταν το πάθος

σφιχτά και στρουφιχτά αγκαλιασμένο

με όν αδίκος μακρινά ξενιτεμένο.




Σκληρά φιλιά άσωτα, κολασμένα

με χάπια και με ξίδια ποτισμένα

λάγνα, ανοιχτά, σ αιώνια τιμωρία

μια για πάντα σε μια ψεύτικη εξορία.



Πρέζα τραβώ πρέζα φυσώ με αμανάτι

ζητιάνα με κλειστό το ένα μάτι. ;)

Δημοσίευση στο stixoi.info: 29-04-2017