Απριλιάτικα χρυσάνθεμα

Δημιουργός: Stoforos, Νίκος Δ. Στοφόρος

Ήταν κι αυτή μια επιμόρφωση ... είπα. Τότε άκουσα μια φωνούλα να μου λέει, είναι έτοιμα τα καφεδάκια

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

[align=left] [B] [I]

. *~* Απριλιάτικα χρυσάνθεμα *~*
Ήρθαν κάτι μαυροντυμένοι
και κάποιοι τσαντάκηδες,
όλοι γραβαταρισμένοι, κουστουμαρισμένοι
με τσάκιση
και μου ζήτησαν ευγενικά να μου μιλήσουν
με ρώτησαν βέβαια αν τους δέχομαι
και κούνησα καταφατικά το κεφάλι μου.
Είμεθα διάκονοι της αντίληψης
και της διαμόρφωσης της γνώσης.
Έτσι μου συστήθηκαν και εις εξ αυτών
άνοιξε τη τσάντα του και έβγαλε ένα βιβλίο
που είδα εν ριπή οφθαλμού τον τίτλο
που έγραφε ...
όμως αμέσως το αντέστρεψε, που όπως κατάλαβα
δεν ήταν η ώρα ακόμα να το δω
και έκανα πως δεν το είδα ...
Άρχισε ένας τρίτος να μιλά σε όλους για ανθρωπιά
και όλοι άνοιγαν τα μάτια σαν τις γαρίδες,
λες και τα άκουγαν για πρώτη φορά ...
Έξω έριχνε καταρρακτωδώς βροχή, που κατά βάθος
πάντα μου κινεί το ενδιαφέρον.
Η ομιλία φούντωσε με συμβουλές
κι επιβλητικά πλέων για εκμάθηση
αγοράζοντας βιβλία τους,
"δια πάσαν νόσο ή μαλακία ή άρνηση ή διανοία".
Τότε άνοιξαν και τη βίβλο,
για να επιβεβαιώσουν και άκουσον να επιβραβεύσουν
τα λεγόμενα τους ...
Ήρθε πλέων και η σειρά μου να μιλήσω
~ και τους ρώτησα ~ ...
Πόσους λαθρομετανάστες έχετε στα σπίτια σας?
Τσιμουδιά.
Ποιες φυλακές επισκεφθήκατε και πότε?
Τσιμουδιά.
Ποιους ηλικιωμένους και με τι τρόπο τους βοηθήσατε?
Ένας πήγε κάτι να πει, μα τελικά τσιμουδιά.
Τα παιδάκια στα φανάρια?
Δεν πρόλαβα να τελειώσω τη φράση μου
και άρχισαν σχεδόν όλοι να ξεροβήχουν.
Εκείνη τη στιγμή χτύπησε η πόρτα και ανοίγοντας την
είναι μια γνωστή μου, που ήταν ζούπα μέχρι το κόκαλο
απ' τη βροχή ... την πείρα αμέσως στην αγκαλιά μου
και την τύλιξα μ' ένα κουβερτόνι, να συνέλθει λίγο ...
Οι επισκέπτες έχουν μείνει σαστισμένοι
με τον αυθορμητισμό μου ........
Ωστόσο δεν τους έδωσα και τόσο σημασία
παίρνοντας την κοπέλα σε ιδιαίτερο δωμάτιο
της άνοιξα στο ζεστό το κλιματιστικό
δείχνοντας της την ντουλάπα να πάρει ρούχα στεγνά
και γύρισα στη πρώην παρέα.
~ Κάπου την ξέρω τη λεγάμενη, είπε ο ένας στον άλλο
~ σ σ σ τ, κάνει ένας τρίτος, κοιτάζοντας με ........
~ Πάρτε μερικά βιβλία και να φύγουμε,
είπε ο ας πούμε αρχηγός, ναι συμφώνησε ένας άλλος.
~ Δεν θα πάρω βιβλία σας, τους είπα.
~ Κι εμείς τι κάνουμε τόσες ώρες εδώ?
~ Τι να σας πω? Μόνοι σας ήρθατε, δεν σας κάλεσα.
~ Δεν πας καλά άνθρωπε μου, είπε ένας τσαντάκιας.
~ Άντε τους είπα, έχει σταματήσει η βροχή
και τους άνοιξα την έξοδο.
Έφυγαν ενώ με κακολογούσαν και όπως αντελήφθην
και κάποιες ύβρης ...
Ήταν κι αυτή μια επιμόρφωση ... είπα.
Τότε άκουσα μια φωνούλα να μου λέει ....
"είναι έτοιμα τα καφεδάκια" .....
Ναι της λέω ... έχω παραγγείλει μια ζεστή βροχή
μετά τον καφέ ...
κι έτσι ανθίζουν τ' "Απριλιάτικα χρυσάνθεμα"!
Ας το χρόνο να μετρά ...
εμείς οι αμαρτωλοί πάμε αντίστροφα ...........
. . . * * Nikos D. Stoforos * *

Δημοσίευση στο stixoi.info: 30-04-2017