του Μαΐου Δημιουργός: ΣΤΡΑΤΗΣ ΠΑΡΕΛΗΣ, ΣΤΡΑΤΗΣ ΠΑΡΕΛΗΣ Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info
κέρδος στο πράο ξημέρωμα, τιτιβίσματα πουλιών και μια ελευθερία χαρισάμενη. μπερδεμένα χιμούν τα χρώματα να κατακτήσουν. σκηνικό αοράτου πολέμου: ποιός να πρόλαβε ποιόν; όση νύχτα διάβασα, τώρα μια ενοχή του σκοταδιού που εκλείπει. Μάιος. ακραιφνώς τα κοπάδια του ύπνου μου σταλίζουν κάτω από τον λατρεμένο ουρανό. μυσταγωγώ και λατρεύω!
Χωρίς άλλο όνομα Άνοιξη είναι η άνοιξη και ο Μάιος σκύλος πιστός της.
62.
Χωρίς άλλο όνομα Άνοιξη είναι η άνοιξη και ο Μάιος σκύλος πιστός της.
Με υποσχέσεις λουλουδιών συναρπάζεται, ζει
το απρόσμενο μυστικό του!
Στα λιβάδια του αναμμένες μαργαρίτες αποδίδουν στην Χάρη Του την πρέπουσα ευσέβεια!
Μόνο ξέθωρος ο αέρας περνά αφήνοντας
μέσα στην χούφτα του τοπίου ένα ζάρι
αινίγματος που όμως ποτέ δεν λύνεται..
25.5.2008
Καρφιτσώνονται πάνω στα πέταλα των λουλουδιών·
Αναγαλλιάζει ο Μάιος!
Σερπαντίνες αρώματος που ακολουθούν τα οσφρητικά λαγωνικά·
Λιποθυμάνε..
Μικρός, μικρότερος κι απ’ ότι φανταζόμουν είμαι
Του θεού αυλός.
Λόγια κάνω
Περιπαιχτικά να τον ίδιο εαυτό μου σαρκάζουνε.
Που μ’ ένα τίποτα και πάντα θα αγωνιά..
1.5.2008
Του Μάιου Σαββάτο…
Γυρεύω γυρεύω- τι ζητά
Κάποιος που δεν ησύχασε ούτε στον ύπνο;
Γεύσεις έχω από μελιού απείκασμα
Και μοσχοβόλησε μέσα στον νου μου ο πεύκος.
Του Σαββάτου ο ειρμός καπνός που αγαπά τα ουράνια.
Σάλπιγγες που διαλάλησαν μια Γη Επαγγελίας.
Πού είναι πια η Κιβωτός και ποιά ηθική ενστερνίστηκες
Κουρασμένε οδοιπόρε που καίνε οι πατούσες σου
απ' της ερήμου το λιοπύρι;
Ένα ξαφνικό χελιδόνι ζητά της Άνοιξης την φωνή και διατρανώνει
Των μυστηρίων την νεότητα όπως κι ο κόσμος μέσα στην καρδιά μου είναι
Λατρευτικός και αιώνιος…
Αν ο Μάιος…
Αν οι επιλογές μου, τα συσκεπτόμενα
άνθη,
οι παπαρούνες
που δρέπουν το άλικο
παρθένες,
τα χαμομήλια
δοκησίσοφα
και αναπλασμένα, οι ιαχές
των δέντρων, η αντήχηση
κάτω από τον ουρανό
το βιολί της μέλισσας
λυρικό και άοκνο,
οι νότες
των χλοοφόρων αναμνήσεων, εγώ
που σ' αγαπώ και δεν σε έχω,
η διαπραγμάτευση που βασανίζει τον αέρα μου
το εθνικό μου καθήκον, ο καπνός
των ονείρων που εξατμίζονται στο πρώτο φως της μέρας,
η ανάσα μου
σχηματισμένη πάνω στης αιωνιότητας το μανίκι,
το ποίημα μου
μισοτελειωμένο σαν ένας τελάλης αχινός
που κυοφορεί όλους τους κινδύνους
μιας αόρατης θάλασσας..
Αν ο επουράνιος ιδεατός Μάιος…
Απόσταση από το τεκταινόμενο. Ο μήνας βουλιάζει στον επίλογό του. Ασθμαίνει με παρρησία. Ανθοφορίες ασύλληπτες ακούγονται μες τα ποιήματα και καλλωπίζουν την μέρα. Λαχανιασμένος να προφτάσω καθετί. Μπορώ χίμαιρες και ουτοπίες, παράδοξα: είμαι επίκαιρος μες την μοναχικότητά μου. Δόθηκαν όλα. Κέρδισα μια Σημασία που είναι πολύχρωμη και τινάζεται όπως η σκόνη απ' το φόρεμα της Περσεφόνης.
Η συμπεριφορά μου επί το έργο της Άνοιξης: κάτι που μετριέται σε ουγγιές χρυσάφι και στίχους που καρπώνονται κήπους και απρόσεκτα έντομα. Φυσικά κάπου πάω. Λεηλασίες ονείρων αν κοιμηθώ κάτω απ' το φεγγάρι και ξυπνήσω με άστρα μέσα στις τσέπες μου. Φυσικά και φαντάζω σε όλους παράξενος. Και ποιος δεν είναι;
Δημοσίευση στο stixoi.info: 01-05-2017 | |