Δικοί σου οι φίλοι, δικοί μου οι εχθροί

Δημιουργός: Κων/νος Ντζ, Κωνσταντίνος Ντζούνης

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

[align=center][color=black][font=Georgia][B]
Κάνε λίγο πιο πίσω σε παρακαλώ
απ’τη σκιά σου να μην τυφλωθώ
Σώμα αλώβητο στην εχθρική ματιά
μέσα του όμως η ψυχή να σπαρταρά
Πόνο κρατάω στα χέρια μου σφιχτά
κι αν τον πληγώσεις αντιδρά παρορμητικά
Είναι μικρός και φοβάται στο κενό
τον εαυτό του πιο πολύ κι απ’το εγώ
Εδώ κυλάει μια σταγόνα λογικής
που σου ζητάει ένα ψιχίο προσοχής
Η περιφρόνηση στη γωνιά καραδοκεί
για να μου δείξει πως δεν αξίζω ούτε μια στιγμή

Άδειος ο χρόνος, παγωμένη Κυριακή
είναι η ανία μια εθνική γιορτή
Χθεσινά αισθήματα σε άνοστη ζωή
που τα βαλσάμωσα κλειστά σ’ένα κουτί
Χορός για έναν με ταίρι τη μοναξιά
παγκάκι άδειο στη γωνιά του πουθενά
Μ’αφήνεις ν’αγγίζω το ψέμα σου απαλά
αν το πληγώσω κάπου αλλού θα γυρέψει γιατρειά

Μπορεί να χαίρεσαι όταν συγχωρείς
τον εαυτό σου σαν να ήσουνα παιδί
Απ’το ναυάγιο ποτέ να μην βραχείς
δικοί σου οι φίλοι, δικοί μου οι εχθροί

Ελευθερία δεν υπάρχει χωρίς δεσμά
χωρίς το “θέλω”, επιλεκτική σκλαβιά
Λυπούνται όλοι που σ’έχουν λυπηθεί
δικοί σου οι φίλοι, δικοί μου οι εχθροί


[align=right][color=red]Κωνσταντίνος Ντζούνης © [/color]/ Νοέμβριος 2016

Δημοσίευση στο stixoi.info: 06-05-2017