Κραυγή

Δημιουργός: liontari73, spilios

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Πόσο γρήγορα όλα αλλάζουν
πόσο ο χρόνος μαζί μας γελά
μας συνθλίβουν μας κατασπαράζουν
ρολόγια σαν πελώρια θεριά.
.
Που, ρωτά η ζωή μας πηγαίνει,
ποιος το μέλλον ποτέ το ‘χει δει;
Tη στιγμή να κρατούσα κλεισμένη
Που γελάει σαν να ήταν παιδί!
.
Ποιος την βρήκε ποτέ την Ιθάκη
δίχως να ΄χει για αρχή, πηγαιμό.
ποιος του χρόνου σηκώνει μπαϊράκι
αν δεν έχει στο νου το κενό;
.
Όσοι μόνο αγάπησαν ξέρουν
όλοι οι άλλοι έχουν ζήσει νεκροί
τα «εγώ» που τον θάνατο φέρουν
έχουν μόνο να δώσουν ζωή.
.
Να πεθαίνω ζητώ κάθε βράδυ
του θανάτου να αφήνω κραυγή
να γεννιέμαι στο κάθε σου χάδι
να ανασταίνομαι κάθε αυγή.

Δημοσίευση στο stixoi.info: 06-05-2017