Συντρίμμια...μην αφήσει

Δημιουργός: ΑΜΑΡΥΛΙΣ

Καλή Κυριακή φιλαράκια, χίλια ευχαριστώ, στο σάιτ πνέει αέρας, πόθων, παθών, ερώτων, εξομολογήσεων, αγάπης, χωρισμών, και γενικά όλων αυτών των ωραίων πραγμάτων που άλλοι ζήσαμε κι άλλοι ζουν, τα ίχνη τους μας ακολουθούν πάντα.

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Στο ποτήρι τ` άδειο κοιτώ, σημάδι απ` το κραγιόν σου
τράβηξες απόψε μια γραμμή, μ` έκανες παρελθόν σου

Στο μαξιλάρι μιας ζωής, δεν άφησες δυο δάκρυα
αντίο, μου είπες, γεια χαρά, μα δεν μιλούσαν μάτια

Σ` αγάπησα, είπες πολύ, το πιο μεγάλο ψέμα
δεν είδα εγώ συγκίνηση, ψυχής, να` χει το βλέμμα

Δε στάθηκες, ούτε στιγμή, λίγο ν` αναπολήσεις
δεν άφησες εδώ καρδιά, ζωής....μόνο ψευδαισθήσεις

Με θλίψη, αναπολώ, μόνο δικά μου αισθήματα
δυο δακρυά μου συγκρατώ, έρωτα...τα γκρεμίσματα

Τα ίχνη από το κραγιόν, κρατώ, εγώ δεν θα τα βγάλω
δε θα τα κάνω φυλαχτό, στο μέλλον, θ` αμφιβάλω

Δε θά` μαι από τη ζωή απών, η καρδιά, θ` αγαπήσει
μα θα κοιτάζω το κραγιόν.....συντρίμμια...μην αφήσει.

Δημοσίευση στο stixoi.info: 07-05-2017