Γαλάζια κόρη...που τραβάς

Δημιουργός: ΑΜΑΡΥΛΙΣ

Καλημέρα φιλαράκια, καιρό έχω να γράψω για τη πολύπαθη πατρίδα, δεν νιώθω καλά όταν την εγκαταλείπω....να περνάτε καλά.

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Γαλάζια κόρη..που τραβάς
με λασπωμένο ρούχο
αναμαλλιασμένα τα μαλλιά
σα γριά φορείς τσεμπέρι
μαύρο στοιχειό στη κεφαλή
μαύρο και στη καρδιά σου
δίψα, σε πνίγει στο λαιμό
κι έχεις ξερά τα χείλη
ειν τα σπαρτά χωρίς καρπό
στέγνωσε το καντήλι

Γαλάζια κόρη..που τραβάς..
ποιος πήρε τη λαλιά σου
το πέπλο που` χες το λευκό
σου το τραβάνε λύκοι
είναι θολό το βλέμμα σου
φρύγανα, οι ελιές σου
κλαίει η σπορά σου
χορεύουν άγρια κύματα
στη νεκρική ποδιά σου

Γαλάζια κόρη..που τραβάς
βουβή, συφοριασμένη
δεν έχεις μήτε παρελθόν
ο δρόμος σου σφελάχτρια
στ` αλώνια δεν λαλεί πουλί
τα λιακωτά σου έρημα
τα κυπαρίσσια θέριεψαν
χάρος, εδώ μυρίζει
δεν πολεμάς, μον καρτεράς
σε γη που δεν καρπίζει

Γαλάζια κόρη..που τραβάς..
δεν βλέπεις το λυγμό μου
δεν έχεις δυόσμους που ανθούν
δεν έχεις παλικάρια
σε περδουκλώσαν σαν αρνί
βελάζει, σαν το σφάζουν
στα μνήματα, ψυχές βογκούν
στη ζητιανιά η τιμή σου
μια πόρνη που σταφίδιασε
στο χείλος, της αβύσσου

Γαλάζια κόρη..που τραβάς..
που ειν τ` ασημικά σου
κιότεψες, παραδόθηκες
στων βάρβαρων τη γέννα
σου σύλησαν τα ιερά
σε βγάλαν στα παζάρια
νεκρά τα περιστέρια σου
κοράκια έχεις στολίδια
κι είναι σιωπής οι ιαχές
το σούρσιμο απ` τα φίδια

Γαλάζια κόρη..που τραβάς..
δεν σκύβεις, να διαβάσεις
στεγνά τα περιβόλια σου
πληγή ελεημοσύνης
τα σήμαντρα σου δε χτυπούν
μήτε έχεις πανηγύρια
μαύρο λειψό και το ψωμί
της Ρωμιοσύνης, κόρη
που` χε στεφάνια τους ανθούς
ανδρείας, πανωφόρι

Γαλάζια κόρη..που τραβάς..
γύρω γκρεμούς, δε βλέπεις
βγήκαν εμπόροι στις κορφές
ένα παζάρι η γη σου
κλαίει ο δικός σου ουρανός
η θάλασσα αφρίζει
σβήαανε τα κεράκια σου
παιδιά, θρηνούνε μάνα
σήκω απ` τη λάσπη που κυλάς
γι` Ανάστασης Παιάνα.

Δημοσίευση στο stixoi.info: 11-05-2017