Ισπανική Τριλογία Ι Ι : Δον Κιχώτης

Δημιουργός: Αλντεμπαράν

Καλημέρα σε όλους

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

[align=center][B]Σφάλιξε τα μάτια τα θαμπά
μάθε πώς λαλεί το αηδόνι
τίναξε απ’ το πέτο σου το χιόνι
τίναξε τη λύπη, τη χαρά.

Φόρα πανοπλία του ονείρου
γδύσου και απόμεινε γυμνός
φόρα της θεότητας το φως
με το νου φιδιού, με βλέμμα σκύλου.

Έκλεισαν οι δρόμοι από νωρίς
βράδυασε , και κόκκινο μελάνι
έτρεξε στην φλέβα,με την πλάνη
γείρε στην ακμή να κοιμηθείς.

Πέρα απ’ τις πύλες του εαυτού
γροίκα το τραγούδι ,την σειρήνα
και στον Ροσινάντε, την καρίνα
δες του στοιχειωμένου καραβιού.

Καβαλάρης γίνε του φτερού
δως τις ζωγραφιές σου στον αγέρα
βάφτισε τη νύχτα σου μητέρα
μέθα τον δραγάτη του καιρού.

Πλάνεψε του πλήθους την κακία
με το γέλιο, το άγριο περιγέλιο
σφίξε πα στα στήθη το βαγγέλιο
που υπαγορεύει η ακακία.

Ξέχνα το φιλί της Δουλσινέας
πιάσε μαντολίνο και προσπέρνα
με ένα σάλτο την βαθιά γηστέρνα
θάνατος εντός της ο άγριος δύτης.

Άγιε αδερφέ, σε έκλεισε η μοίρα
άχαρο σε πρόσωπο παιδιού
και πιο μέσα κόρη τ’οφθαλμού
σ’ έχρισε τρελόν και ονειροθήρα.

Όσοι αγαπήσαν μιαν Ιδέα
πλάνητες και «ανώφελοι», οδηγοί
θα ναι των αβρόχων μια ζωή!
Και οι Σάντσοι; Κάβο και καδένα!
[/B]

Δημοσίευση στο stixoi.info: 17-05-2017