Ο πρίγκηπας του σκότους

Δημιουργός: Αλντεμπαράν

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Σε ένα πλανημένα κυβερνήτη νου
και στου ναρκισσισμού τη φωταψία
στο σαδισμό και τη χαρά του αλλουνού
όταν βασιλεύει η αγωνία.

Στο κήπο μιας φρικτής Γεθσημανής
όταν τα χείλη θα φιλήσουνε το χώμα
κάτω απ΄τη ρίζα κάθε σκέψης σκοτεινής
και χαμηλότερα ακόμα.

Κει που ο φόβος θα οπλίσει με καρφιά
Όποιον σταυρό κρυφοφυλά στους σταυρωτές του
και στον που φτύνει στον καθρέφτη κυνικά
τις τυψεις και τις ενοχες του.

Στον στείρο λόγο και την εύκολη ζωή
Κει που κρυσταλλώνεται η ανάγκη για το πλείον
Στην ποταπή παγιωμένη λογική
πώς είναι βάρος ο πλησίον.

Στου σταυροφόρου την αγία ηθική
Και στου εστέτ την γλισχρή κλεισμένη κάστα
Κει που ο νόμος και η τάξη κυριαρχεί
σε αρείων στόφα και την άθλια την πάστα.

Στου μαλαμάτου την αξία την χρυσή
Την ευτελή και λατρεμένη αλαζονεία
Όπου εκτιμάται η πορφύρα και η χλιδή
Και περισσεύει των ανθρώπων η βλακεία.

Όπου ο χορτάτος διαλέγεται σοφά
Και ο πεινασμένος σαν τσακάλι κολακεύει
Όπου η ράβδος μόνον πείθει και νικά
Και ο προφήτης με αργύρια ρητορεύει.

Στων αυτοχείρων την στερνή πικρή μπουκιά
που χαιρετούν φλεγματικά τον θάνατο τους
Κει που ανθρώποι κηνυγάνε τα στοιχειά
Και ανεβάζουν στις πυρές τον διάφορο τους.

Μές στην σπηλιά που ενεδρεύει στα κρυφά
Κειό το θεριό που έχει όψη προμηθέα
Και αντιποιείται αρπαχτικά και ληστρικά
Την επανάσταση,το φως και την ιδέα.

Όπου οι βραχμάνοι ανταμώνουν σε στοά
Και ανταλάσσουν την αχρείαστη σοφία
Πιόνια θανάτου που κινούνε τα κοινά
Στη θηριώδη και μουντή τους υστερία.

Στων διδασκάλων το αγέλαστο ρητό
Και στου μαγίστρου την τετράπατη την τιάρα
όπου της αβύσσος το Άπληστο φυτό
Σπέρνει την τρέλα στους θνητούς και την κατάρα.


Όπου ο φθόνος βασιλεύει αρχηγός
Και αναδεύονται αιμάτων ιστορίες
σε ποταμό που ανταριάζει κοχλαστός
και εντός του θλίψες και ανείπωτες κακίες.

Και μοιχαλίδα η ζωή παρακινεί
Βρούτους αχάριστους να σηκώσουνε το χέρι
Στης προδοσίας το αδήριτο σχοινί
Και εκεί που άρχει αδερφοκτόνο το μαχαίρι

Και όπου ορίζει ένα θέλημα φρικτό
Μονογενές,μονότροπο και χτικιασμένο
Να βασιλέψει πάνω απ’όλα το Εγώ
Είδωλο , μαύρο και φρικτά διεστραμμένο

στου ακοινώνητου τα όρια τα σκληρά
κει που ο λύκος τρώει τον εαυτό του από συνήθεια
αυτοδικαίως και αυτόθελα ζητά
να γίνει ο λόγος του η μόνη αλήθεια.

Ε!Εκεί βρίσκεται ο πρίγκηπας του σκότους
που βασιλεύει στους ανθρώπους

Δημοσίευση στο stixoi.info: 23-05-2017